بکن امر خدا را دم به دم گوش مکن یک لحظه یادش را فراموش شکوفا می‌شود هر گل که روزی کند از لعل نوشین لبت، نوش برای لقمه‌ی نان حلالی به کردار نکو، پیوسته می‌کوش کجایی ای گل لاله!؟ که باید لباس خاکی‌ات گیرم در آغوش بیا از مکتب قرآن بیاموز لباس متقین، بر پیکرت پوش مشو غافل ز احوال ضعیفان تو راحت باشی و همسایه مغشوش!؟ بیا دست دعا چون شاخه بردار که برگ و گل بگیری باز بر دوش به پایان کی رسد این شام هجران؟ بگیرم یار را روزی در آغوش شود عالم سراسر غرق شادی شود در هر کجا غم‌ها فراموش #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه