بسم الله الرحمن الرحيم از زبان حضرت رباب(س) شاعر: طاقت ندارم، هجرِ آن روی نکو را آرامِ جانم، غنچه‌ی خوش رنگ و بو را پَر زد گلم، تا خمّ می، باشد سلامت بگذار دشمن، بشکند اصلاً، سبو را یا رب! چنان کن، عازم میدان اگر شد، چشمی نبیند، آن سپیدیِ گلو را آن گریه‌ها، در پاسخِ "هل من معین" بود تیرِ سه‌شعبه، داد پایان، گفت و گو را مُردن، از این بهتر، که از مابینِ خیمه باید ببینم، آن سرِ بندِ به مو را گفتم: بِبَر، سیراب کن، شش ماهه ام را بردی، ولی غرقِ به خون، آوردی او را @babollharam