اثر عجیب نوع نگاه معلم نسبت به شاگردان و کار معلمی 💭 افکار و ذهنیت‌ هر کس در هر شرایطی با اوست؛ مثل دوقلوی به هم چسبیده. اصلا تفاوت زندگی افراد به تفاوت نوع نگاه و ذهنيت آن‌ها بستگی دارد. همین موضوع در امر معلمی هم بسیار موثر است. ✅ نوع نگاه معلم به شاگردان خویش، در ضمیر ناخودآگاه و ذهن او شکل می‌گیرد و بی‌تردید این ذهنیت، در گفتار و همچنین شیوه‌ی برخوردش با شاگردانش بروز پیدا خواهد کرد. اگر این ذهنیت مثبت باشد؛ باعث رشد شاگردان و اگر منفی باشد، موجب عدم پیشرفت شاگردان خواهد ‌شد. 💎 امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت 26 نهج البلاغة شریف می‌فرماید: ما أضمَرَ أحَدٌ شیئا إلاّ ظَهَرَ في فَلَتاتِ لِسانِهِ و صَفَحاتِ وَجهِهِ هيچ‌كس چیزی را در دل پنهان نکرد، مگر این که آن چیز، خود را در لغزش‌هاى زبان و حرکات چهره‌اش نمودار ساخت. 👨🏻‍🏫 البته قبل از طرز نگاه معلم به شاگرد، طرز نگرش معلم به خودش و ذهنیت او از کار معلمی هم بسیار مهم است. این که او کار معلمی را چگونه می‌بیند و آیا تصورش در مورد جایگاه خود نزد شاگردانش مثبت است یا منفی. 🔸 تصور کنید که رفتار و گفتار یک معلم، که کار معلمی را صرفاً یک شغل و وسیله‌ی گذران معاش و شاگردان را افرادی که در حیطه‌ی شغلی با آن‌ها سر و کار دارد می‌داند؛ با رفتار و گفتار مربی دیگری که در ذهن خویش، خود را بنده‌ی خدا و شغل معلمی را عبادت خداوند و خدمتگزاری به آستان امام زمان علیه‌السلام می‌داند و شاگردان خویش را فرزندان امام زمان علیه‌السلام و ایتام آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌بیند چه قدر تفاوت خواهد داشت؟ @basaaer