🟣 نمایشگاه کلیدهایی که عمرشان از اسرائیل بیشتر است ✍به روایت خانم بشری صاحبی شاعر و نویسنده بخش سوم ❇کمی بعد معلوم شد اصلا مادربزرگ همین خانواده، بیشتر روایت‌های نمایشگاه را از طریق نوه‌اش برای خانم ابراهیمی تعریف کرده است. روایت‌هایی که وجه تمایز این نمایشگاه با نمونه‌های مشابه است و جوری دست ما را می‌گیرد و به درون عکس‌ها می‌برد که احساس می‌کنیم سال‌هاست همسایه‌ی خانواده‌های فلسطینی هستیم. اتاق بعدی، دیواری داشت پر از پرتره‌‌ی ساکنین که تکیه داده بودند به دیواری که انگار بوی نم و گچ خیس و کهنگی می‌داد... اتاق بعدی پر بود از عکس کودکانی که فارغ از غم دنیا و بی‌خبر از همه‌جا، سرگرم بازی بودند. چشم چرخاندم که لابه‌لای بازی بچه‌ها تصویری از « قمیصه » پیدا کنم. بازی فلسطینی که بی‌شباهت به هفت‌سنگ ما نیست و زمانی که داشتم برای شخصیت فلسطینی رمانم پرونده‌سازی می‌کردم، آن را جزو بازی‌های مورد علاقه‌اش قرار دادم. چشم‌های براق و خنده‌های از ته دل کودکان، داد می‌زد « زندگی باید کرد ». طبقه دوم ساختمان نمایشگاه، جهان دیگری داشت. در اولین اتاق، خانه‌ی یک مادر شهید بازسازی شده بود و از خوش‌سلیقگی آقای رامزی، بساط پذیرایی از بازدیدکنندگان در همین اتاق پهن بود. 🇵🇸 🌍با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz