🔰 بدْوی یا بَدَوی این دو کلمه را نباید به‌جای یکدیگر به‌کار برد. بَدْوی [badvi]، به فتح اول و سکون دوم، منسوب به بَدْء و به‌معنای «آغازی و ابتدایی» است و بیشتر در اصطلاح دادگستری به‌کار می‌رود: «محکمهٔ بَدْوی». امّا بَدَوی [badavi]، به فتح اول و دوم، منسوب به بَدَو و به‌معنای «بیابانی، بیابان‌گرد، صحرانشین» است و بیشتر در وصف قبایل چادرنشین عربستان و شمال آفریقا به‌کار می‌رود: «جوانمردی ما را به‌ خانهٔ خود مهمان کرد. چون در خانهٔ وی درآمدیم عربی بَدَوی درآمد. نزدیک من آمد - شصت ساله بود - و گفت: قرآن به من آموز» (سفرنامهٔ ناصر خسرو، ۱۱). ♻️ هرگاه در جمله‌ای مثلاً «مردم بدوی» آمده باشد، نخست باید از فحوای کلام دریافت که آیا سخن از «مردم نخستین و نیاکان بشر» در میان است یا از «مردم صحرانشین» و سپس «مردمِ بَدْوی» یا «مردمِ بَدَوی» خواند. ⚠️ ناگفته نماند که فرهنگ معین تلفظ این دو کلمه را همانند یکدیگر، به فتح اول و سکون دوم، ضبط کرده و ظاهراً سهو است. 💠 بیایید : 🆔 @behtarbenevisim