حضرت استاد نخاولی (مد ظله العالی) دعایی است که توصیه شده زیاد خوانده شود؛ این دعا [همان دعای شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان است که] انسان را در عبور از دنیا کمک می‌کند. [روایت است که امام سجاد (علیه السلام) در شب بیست و هفتم از اول شب تا آخر شب این دعا را می‌خواندند] و آن دعا این است: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجافِي عَنْ دارِ الْغُرُورِ، وَ الإِنابَةَ إِلى‏ دارِ الْخُلُودِ، وَ الاسْتِعْدادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ» خدایا به من روزیِ عظیمِ پهلو تهی‌کردن از سرای فریب‌ها را عنایت فرما، و رجوع به سرای سرور و خلود و جاودانگی را روزیم کن، و استعداد برای مرگ، قبل از نزول مرگ را نصیبم فرما. مسلماً این دعا که مرا روزی کن تا از دنیا پهلو تهی کنم، دعا برای مرگ انسان نیست که خدایا مرگ مرا برسان تا از دنیا خارج شوم! بلکه دعا برای انتقال و عبور از دنیا در همین دنیاست؛ یعنی خدایا رزق و روزی من کن تا از این سرای غرور پهلو تهی کنم، قبل از اینکه پهلوی مرا بواسطه مرگ طبیعی تهی کنند. و هنر هم همین است که کسی در همین دنیا، از دنیا پا فراتر بگذارد، وگرنه مرگ دعا ندارد [و دیر یا زود] روزی هر انسانی می‌شود. پهلو تهی‌کردن از سرای غرور، بسیار روشن است؛ یعنی در این عالم دنیا که عالم غفلت‌هاست و چشم همه به حقائق بسته است و در توهم و خیال و حسّ و شهوت و غضب مشغول هستند، من در همینجا به حقیقت برسم و حقائق را دریابم. ویژگی دنیا فریب است؛ اگر کسی در اینجا به حقیقت برسد، از دنیا و از فریب خارج شده و تجافی از دنیا روزی او گشته است؛ ولی اگر به حقیقت نرسد، در دنیاست ولو اینکه در حال طواف بیت الله الحرام باشد! 📚 فرمایشات مجلس اول فاطمیه ۱۴۳۸ 📚 منبع روایت: الإقبال بالأعمال الحسنة (ط - الحديثة)، ج‏۱، ص: ۴۰۲ نه_به_اقتصاد_بهداشت_سبک_زندگی_وپروتکلهای_صهیونیستی‌سند۲۰۳۰