🔰 شیر در شب میگرید
به قول یکی از نویسندگان فرانسه: «روزها شیر نمینالد»! در برابر نگاه روباهان، در برابر نگاه گرگ ها و در برابر نگاه جانوران، شیر نمینالد؛
سکوت و وقار و عظمت خویش را بر سر شکنجهآمیزترین دردها حفظ می کند.
اما، تنها در شب ها است که شیر میگرید!
علی یک انسان مطلق است. و علی در مدینه تنها است.
از این دردناک تر اینکه، علی در میان پیروان عاشقش نیز تنها است! در میان امتش، که همه عشق و احساس و همه فرهنگ و تاریخش را به علی سپرده است، تنها است!
او را همچون یک قهرمان بزرگ، یک مَعبود و یک ِاله میپرستند، اما نمیشناسندش و نمی دانند که کیست، دردش چیست، حرفش چیست، رنجش چیست و سکوتش چراست؟
دردِ علی دو گونه است: یک درد، دردی است که از زخم شمشیرِ ابن مُلْجم در فَرق سرش احساس میکند، و دردِ دیگر دردی است که او را تنها در نیمه شبهای خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده... و به ناله درآورده است.
ما تنها بر دردی می گرییم که از شمشیرِ ابن مُلْجم در فرقش احساس می کند. اما، این دردِ علی نیست؛
دردی که چنان روح بزرگی را به ناله آورده است، "تنهایی" است، که ما آن را نمی شناسیم! باید این درد را بشناسیم، نه آن درد را؛
که علی دردِ شمشیر را احساس نمی کند،
و... ما دردِ علی را احساس نمیکنیم!😔
#شریعتی
#زندگی_مکتبی
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
@bimemoj