❇️روایت‌هایی از رواداری و مدارای امام خمینی در حوزه نجف ( ۱۱ ) 💠 امام علی‌رغم ناملایمات در راه خدمت به حوزه نجف کوشید 🔹امام در نجف به راستی مظلوم بود و از هر سو مورد ظلم و نامهربانی قرار می‌گرفت لیکن با کمال متانت و محبت برخورد می‌کرد و هرگز آنها را از خود نراند و از آنها رو برنگرداند. بلکه تا آن پایه که توان داشت در راه خدمت به حوزه نجف کوشید و به آنها حتی غرض‌ورزان و معاندان مدد کرد. 🔸شهریه طلاب نجف در زمان حیات آیت‌الله حکیم پانزده تا سی تومان بود؛ به طلاب مجرد، پانزده تومان و به طلابی که ازدواج کرده بودند سی تومان می‌رسید. امام پس از درگذشت آیت‌الله حکیم گام به گام و ماه به ماه حقوق طلاب را افزایش داد تا به ماهی هزار تومان رساند. آقای خویی نیز پابه‌پای امام حقوق را افزون ساخت و به هشتصد تومان در ماه رسانید. 🔹 این در شرایطی بود که رژیم پلید صدام با همه نیرو و دنبال این بود که حوزه نجف را از روحانیت خالی کند و متلاشی سازد. حقوق سنگینی که از طرف امام و آقای خویی پرداخت می‌شد نزدیک دو هزار تومان در ماه بود و این مبلغ از حقوق یک کارمند دون‌پایه دولت عراق بیشتر بود. در نتیجه شماری از جوانان از خانواده روحانی که بیکار بودند، لباس روحانی بر تن کردند و وارد حوزه نجف شدند و به تحصیل علوم اسلامی پرداختند و از آن شهریه سنگین بهره گرفتند. 🔸این برنامه امام حوزه نجف را به راستی زنده کرد. شمار زیادی از جوانان عراقی، لبنانی و دیگر کشورهای عربی به سوی نجف سرازیر شدند و توطئه رژیم بعث عراق را برای از هم پاشیدن حوزه نجف با شکست روبه‌رو کردند. ✍️ ادامه دارد 📚 سید حمید روحانی، فصلنامه پانزده خرداد، دوره سوم، شماره 79 و 80، 1403، ص 251. 🆔 @Bonyadtarikh