اکبر روندی با وجود شجاعت زیادی که داشت یک آدم محجوب و کم رویی هم بود. در آخرین لحظه های شهادتش هم این موضوع خودشو نشون داده بود. وقتی بدن غرق به خونش رو یافتم با دستانش صورتشو پوشانده بود. شب هنگام نیز که به او سری زدم ، دیدم دستاشو از پهنای صورتش برداشته و داره خالق اسمون مهتابی و پرستاره رو تماشا می کنه! حالا دیدی بچه ها همشون درجه یک یک بودند.