⚠️ ⚠️ ●قبله‌ی حقیقی، امام زمان(علیه السلام) است‌. نکته دوم : وقتی حسن بن مثله جمکرانی در جمکران خدمت امام زمان (علیه السلام) رسید، دید که آن امام (علیه السلام) بر روی تختی نشسته و حضرت خضر (علی نبینا و آله و علیه السلام) دو زانو مودَّب بر روی زمین، روبروی حضرت (علیه السلام) نشسته است. عده‌ای از سادات و بزرگان را هم دید که اطراف ولی عصر (علیه السلام) به شکل دایره، حلقه زده‌اند و مشغولِ خواندنِ نمازند[بحارالانوار،ج۵۳،ص۲۳۰]. یعنی قبله آنان، حجت خداوند، امام زمان (علیه السلام) بود. ■من‌ار به‌قبله‌رو کنم،به‌عشق‌روی‌او کنم ■اقامه‌ی نماز را به گفتگوی او کنم ■گر از وطن‌سفر کنم،سفر‌به‌کوی‌او کنم ■ز حجّ‌بیت‌بگذرم،طواف کوی‌او کنم محتوای شعر از روایت‌ها گرفته شده است. و اگر هم شنیدید که گفته‌اند:《هنگام ظهور حضرت مهدی (علیه السلام)، شهر قم قبله و حجّت برای همه می شود》، وحشت نکنید؛ تعجب نکنید! زیرا: ■کعبه‌یک‌سنگ‌نشانی‌است‌که‌ره‌گُم‌نشود ■حاجی‌احرامِ‌دگر بند،ببین‌یارکجاست!