📌 بر دوش به سوي ! زهري مي گويد: در ، عليه السلام را ديدم كه مقداري به دوش گرفته، مي رود. عرض كردم: - "رسول"الله! اين چيست، به كجا مي بريد؟ حضرت فرمودند: - زهري! من . اين سفر من است. مي برم در جاي بگذارم (تا هنگام مسافرت و نباشم!) گفتم: - ! اين غلام من است، اجازه بفرما اين بار را به دوش بگيرد و هر جا مي خواهي ببرد. فرمودند: - تو را به خدا بگذار من خودم بار خود را ببرم، تو راه خود را بگير و برو با من كاري نداشته باش! زهري بعد از چند روز را ديد، عرض كرد: - ! من از آن سفري كه آن شب درباره اش سخن مي گفتي، نديدم! فرمود: - را مي گفتم و نظرم بود كه براي آن آماده مي شدم! سپس آن هدف خود را از بردن آن توشه در شب به توضيح داد و فرمود: - براي با دوري جستن از و دادن به دست مي آيد. بحارالانوار، ج 46، ص 65 اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج...