💠 *شكر* (ادامه) ✳️ *لازمه شکر الهی استفاده نکردن از نعمت‌ها در راه نافرمانی حق تعالی است.* در نتیجه، از مصرف بی‌مورد (اسراف و تبذیر) می‌توان به عنوان کفران ناسپاسی نعمت یاد کرد.... ✍️ مرحوم علامه طباطبائی درباره حقیقت شکر و انواع آن می‌نویسد: *حقیقت شکر اظهار نعمت است،* و اظهار نعمت به این است که انسان نعمت را در جایی که آفریننده و عطاکننده نعمت اراده فرموده (رضایت دارد) به کار گیرد و مرتبه دیگری از شکر این است که به زبان از دهنده نعمت یاد کند که در اصطلاح، آن را «ثنا» می‌نامند و به این است که انسان همواره در دل به یادِ دهنده نعمت باشد و به هنگام استفاده از نعمت، با یاد او از مواضعی که منعم تعیین کرده است، تجاوز نکند. ✳️ بنابراین، می‌توان گفت: استفاده معقول و بهینه از نعمت‌های الهی و مصرف آن ها با رعایت اعتدال و دوری از اسراف و تبذیر و رعایت حدودی که خداوند متعال تعیین نموده، همه از لوازم شکر به درگاه خداوند متعال هستند. از این رو، برخی از آیات پس از برشمردن برخی نعمت‌ها می‌فرمایند: «افلا یشکرون» و یا انسان را به دلیل ناسپاسی کردن و کفران نعمت‌های الهی و تجاوز از حدود و مقررات، مورد سرزنش قرار داده، عواقب آن را متذکر می‌گردند. 📚 تلخيص حوزه نت ‏🌐 emamraoof.com