۴ 📌آیه ۲ 🔆 *«ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا»* 🔆 *«خدای سبحان برای تو یاد آوری می‌کند لطف خاص ربّ تو را به بنده‌اش زکریا»* ⏪️ *«ذِكْرُ» الطاف خاص خدای‌سبحان به افراد خاص در عالم است که نباید مستور بماند و باید به دیگران یادآوری شود.* ✍🏼 همه تاریخ برای دیگران نیاز به بازگویی ندارد، قسمتی که جلوۀ ویژۀ حق است باید بازگویی شود؛ از این رو فقط مثال زکریا آمده است. 🔷🔹 امر قابل توجه در آغاز آیه آن است که بعضی از امور برای خواص مطرح می‌شود و دیگران به طفیل وجود خواص از آن مطلع می‌شوند. 🍃🔹در این آیه خدای سبحان برای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جریان زکریا را بیان می‌کند و به طفیل وجود پیامبر به همۀ افراد توجه می‌شود. 🍃🔹 قرآن نمی‌فرماید: «ذکر ربک» یا «ذکر رحمه» بلکه می‌گوید: «ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ» مربی تو به طفیل وجود تو، به زکریا این لطف را کرد. 🟩 *حقیقتاً واسطۀ پرداخت و دریافت الطاف خدای سبحان وجود مقدس پیامبر است.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com