🔆متن شبهه : چرا با وجود علم ژنتیک و امکان شناسایی شهدا، هنوز شهید گمنام داریم؟ 🔆 پاسخ شبهه: 1️⃣ علم ژنتیک در سالهای اول و دهه ۷۰ به گفته سردار باقرزاده تنها در اختیار آمریکا بود و هزینه هر تحقیق ۱۰۰۰ دلار می شد‌. سال ۸۱ با پشیتیانی سردار باقرزاده و کلاس های دکتر تولایی ژنتیک وارد ایران شد. ودر این سالها بانک خون و نمونه استخوانی تکمیل شده و خیلی از شهدا از این طریق شناسایی شده اند. مهمترین علّت این است که نمونه ژنتیکی 40 درصد از خانواده های شهدای مفقود الاثر در دسترس نیست. این خانواده ها یا در قید حیات نیستند و یا تاکنون برای نمونه برداری مراجعه نکرده اند. 🌐https://b2n.ir/u42657 2️⃣ علت دیگر این است که پیکر برخی از شهدا نیز بخاطر قرار گرفتن در شرایط نامطلوب محیطی در طول این سالیان، امکان نمونه برداری ندارند. 🌐https://b2n.ir/z15279 3️⃣ از آنجا که نمونه گرفته شده از پیکر شهید باید در 100 مؤلفه با چندهزار نمونه والدین و حتی نمونه پیکرهای دیگر مقایسه شود(زیرا گاهی اوقات استخوان های ناقصی که در زمانهای مختلف کشف شده اند متعلق به یک نفر است و این باید مشخص شود.)، این فرایند زمان بر است. به همین خاطر پس از نمونه برداری پیکر شهید به خاک سپرده می شود و اگر در طول تحقیقات هویت وی شناسایی شد، به خانواده ها اعلام می شود. 4️⃣ دکتر محمود تولایی رئیس مرکز تحقیقاتی ژنتیک نور در مصاحبه با خبرگزاری مهر گفت: استخراج ژن روی یک نمونه خونی کار ساده‌ای نیست، اگر قرار باشد همین کار روی بافت انجام شود، حساسیت کار ۲۰ برابر بیشتر خواهد شد. همین اقدام روی بافت سخت مشکل تر می شود. سختی کار روی نمونه استخوانی بسیار بیشتر از کار کردن روی نمونه‌های خونی است. 5️⃣ وی اضافه کرد: بافت سخت ابتدا باید پودر شود. اجزای درون سلولی با پودر کردن از بین می‌رود، پس راندمان کار پائین می‌آید. برای جبران راندمان کار، روش‌های حساسی را پیش می‌گیرند. پس سختی کار در نمونه های استخوانی چندین برابر نمونه‌های خونی است. خصوصا اگر این نمونه ها مدت طولانی در شرایط نامطلوب قرار داشته باشند. 6️⃣ همچنین ایشان افزود: روی برخی از نمونه‌ها باید چندین بار روش‌های مختلف را امتحان کرد تا به یک نمونه DNA دارای کیفیت لازم برای مطالعات بعدی برسیم. حال با در نظر گرفتن این مشکلات، فرض کنید نمونه‌ای را در اختیارمان قرار می‌دهند که در شرایط سختی نیز قرار داشته است. مثلا باید روی یک نمونه استخوانی کار کنیم که ۳۰ سال در باتلاق و مرداب و یا در معرض مستقیم آفتاب شدید مناطق جنوبی کشور بوده است. این مسائل باعث می‌شود که غشای اصلی سلولی آسیب ببیند. بنابراین باید حساس تر و ظریف تر کار کرده و روش های مختلف را بکار گیریم و این موجب طولانی شدن مراحل کار آزمایشگاهی می‌شود. كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد