🔆 *«أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ»* 🔆 *«آیا خدا کافی نیست برای بنده‌اش، پیغمبر! تو را می‌ترسانند با غیرخدا که غیرخدا بخواهد به تو آسیبی وارد کند، هرکس خدا را گم کرده و خدا او را رها کرده است، هیچ هدایت‌کننده‌ای برای او وجود ندارد.»* 📗 سوره زمر، آیه ۳۶ ⬅️ *آیه نمی‌فرماید «الیس الله بکاف العباد»، نمی‌فرماید «الیس الله بکاف عبد»؛ بلکه می‌فرماید «أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ» آیا خدا نمی‌تواند امور بنده‌اش را تأمین کند تا آنجا که بنده بگوید: «بس است.»* ✍🏼 عالمی می‌گفت: «ابتدای قرآن با «باء» و انتهای آن با «سین» است؛ یعنی «بس.» ⁉️ آیا خدا برای ما بس نیست که نگران هستیم؟! آیا خدا کفایت امور بنده‌اش را نمی‌کند؟! 🔷 هریک از ما برای خدا دردانه هستیم. وقتی می‌فرماید: «عَبْدَهُ»؛ یعنی یک بنده دارم و آن تو هستی. 🔷 خدا سرانگشت هریک از بندگان را منحصر به فرد خلق کرده است تا بگوید: هریک از شما ما برای خدا «تک» هستید. ⁉️ یکی از مفسرین می‌فرماید: «اگر خدا شما را تأمین می‌کند؛ *چرا غصه می‌خورید؟! اگر یقین دارید که خدا بنده‌اش را تأمین می‌کند، چرا مضطرب و نگران‌اید؟!* 🔷 * نگرانی عبد فقط باید برای کیفیت و میزان بندگی باشد.* عبد بودن با نگرانی سازگار نیست؛ زیرا خدای سبحان، همۀ نیازهای بنده‌اش را بدون درخواست، تأمین می‌کند. ✍🏼 یکی از مفسرین می‌فرماید: «وقتی پیامبر به معراج رفت، چشم خود را پایین انداخت و از عبودیت خود طغیان نکرد! *پیامبر یک خواسته داشت و آن هم عبودیت محض بود* .» 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام