💢 *«نزاع با اطرافیان»* 🔆 *«مَنْ‏ كَثُرَ نِزَاعُهُ‏ بِالْجَهْلِ‏ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَق»* 🔆 * «هر كه به سبب نادانى به خصومت پردازد، همواره ديده‌اش از ديدن حق نابينا باشد.»* 📙 نهج البلاغه، حکمت ۳۱، فراز ۶ ⏹️ نزاع، راهکار حل مشکلات نیست. هیچگاه انسان در دعوا با فرزند، همسر، دوست و... نمی‌تواند زندگی خود را سامان دهد. ⏹️ نزاع راهکار اساسی و ابدی نیست. گاهی اوقات ممکن است نزاعِ صوریِ موقت اثر تنبیهی داشته باشد؛ اما در این حکمت، سخن از نزاع دائم است. 🍃 امیرالمؤمنین می‌فرماید: اگر کسی برای اثبات حقیقت، از نزاع استفاده می‌کند و فقط از این طریق می‌خواهد کار خود را پیش ‌برد، هیچ وقت حقیقت را نمی‌بیند. ⏪️ *منشأ دعوای زیاد جهالت است،* یعنی چنین فردی راهکارهای صحیح مقابله با دیگران را نمی‌داند. 🔻 درگیری دائم با اطرافیان، ناشی از جهل است. اهل علم و عقل با دیگران مدارا دارند. 🔻 نزاع بر بصیرت فرد پرده می‌اندازد و او را از درک حقیقت عاجز می‌کند. حقیقت را از طریق نزاع نمی‌توان اثبات کرد. ❇️ *خانه، محل توزیع محبت است. وقتی می‌توان با زبان مِهر و لطف سخن گفت، استفاده از زبان قهر و الفاظ جدلی اشتباه است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام