#تفسیر_قرآن 🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۵۸ قرآن کریم 🌷 گوهر اخلاص: هر یک از اعمال و عبادت های ما، مانند خودمان دارای ظاهر و باطن است. ظاهر اعمال ما، همان شکلی است که همه می توانیم ببینیم، و باطن آن، نیّت و هدف ما از انجام آن است. مثلاً هر یک از نمازهای پنجگانه، شکلی ظاهری دارند که لازم است نماز را مطابق آن به ‏جای آورد. خم شدن در هنگام رکوع، به خاک افتادن در هنگام سجده، نشستن در هنگام تشهّد و ...، شکل ظاهری نماز است؛ امّا باطن نماز، نیّت نمازگزار است که باید «قُربَةً اِلَی اللهِ» باشد؛ یعنی برای نزدیک شدن به خدا. هرچند که ظاهر یک عمل باید درست باشد، و در غیر این ‏صورت، باطل خواهد بود، بدون داشتن باطن پاک و خالص نیز عملی مقبول خدا قرار نمی گیرد و در زندگی دنیا و آخرت انسان، اثر مثبتی نخواهد داشت. از این ‏رو قرآن کریم و پیشوایان دین، بر «اخلاص و پاک کردن عمل از هر گونه ریا و خودنمایی» تأکید فراوانی کرده اند. در روایتی نقل شده که شخصی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم پرسید: ای رسول خدا، ما اموالمان را [به فقرا] می دهیم تا نام نیکی به ‏دست آوریم. آیا پاداشی هم داریم؟ پیامبر فرمود: نه. او گفت: ای رسول خدا، اگر اموالمان را، هم برای به ‏دست آوردن نام نیک [به فقرا] بدهیم و هم برای پاداش الهی، آیا اجری خواهیم داشت؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خدا فقط از کسی می پذیرد که کار خودش را برای او خالص کند؛ سپس آیه‏ ی مورد بحث را تلاوت فرمود: (اَلا لِله الدّینُ الخالِصُ) (آگاه باشید که تنها عبادت خالصانه برای خداست و نه عبادت های شرک آلود و ریاکارانه) . در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام می خوانیم که خدای بی همتا فرموده است: «هر کس در کارش شخص دیگری را با من شریک کند، از او نمی پذیرم، و تنها کاری را می پذیرم که برای من خالص شده باشد.» پس همه‏ ی ما باید دقّت کنیم که مبادا در عبادت هایمان، به‏ دست آوردنِ خشنودیِ انسان های ضعیفی همچون خود را مورد توجّه قرار داده، توجّه پروردگار مهربان هستی را از دست بدهیم. https://eitaa.com/dokhtaranebeheshtiy