#تجربه_من ۶۹۴ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #قسمت_اول سال فروردین ۸۹ بود که از دبیرستان اومدم خونه و دیدم پدر بزرگ و مادر بزرگم و عمه ام اومده بودن که با من صحبت کنن که عموی بزرگم برای پسرشون بیان خواستگاریم... اون موقع ۱۷ سالم بود. خودم دوست داشتم زود ازدواج کنم ولی نه اینقدر زود... محرم سال قبل توی محلمون یه خیمه میزدن هر سال اونجا چایی میدادن به عزادار ها و نیت کردم که انشالله بخت خوب نصیبم بشه و انگار زود زود اجابت شده بود. پسر عموی من پسری بسیار خوب و آرامی بود و من بسیاااار شیطون😂😂 و اینم بگم که ما با عموم همسایه بودیم از بچگی با همسرم بازی می‌کردم، دعوا میکردیم و روز های خوب و بدی رو توی اون کوچه گذروندیم. زن عموی خوبم که مادر شوهرم بشه رو از دست دادیم و پسر عموی من که همسر من باشه خیلییی سختی کشید از بی مادری. خلاصه اقاجونم گفت بابا ما اومدیم بگیم تو رو برای پسر عموت خواستگاری کنیم. منم یه چند روزی فکرامو کردم و دیدم میتونیم با هم خوشبخت بشیم. قبول کردم با توکل بر خدا. و زود عقد ‌کردیم چون بزرگترا خواستن ‌و شناخت کامل از هم داشتیم. شوهر من تک پسر بود و دوخواهر بزرگتر از خودش داشت. دوسال عقد بودیم و دوران سختی و خوبی باهم داشت. ولی وسیله عروسی ما جور نمیشد هر کار میکردیم نمیشد عروسی کنیم. شوهرم کار درستی نداشت، دانشجو بود و از خانواده حمایت میشد. پدر شوهرم که عموی خودم هست.تا جایی که میشد کم و کسری برامون نمیذاشت ولی من دوست داشتم مستقل و راحت باشیم. با نذر و نیاز بلاخره خدا جور کرد و ما یه خانه اجاره کردیم و رفتیم سر زندگیمون. از اونجایی که من بچه خییییییلییی دوست داشتم به شوهرم گفتم یه بچه بیاریم. گفت فعلا من کار درست و حسابی ندارم و مستاجریم، حتی ماشینم نداشتیم و یه نیسان بود که مال پدر شوهرم و شوهرم هر دفعه یه باری باهاش میبرد حتی بعد از عروسی خرج و دخل ما با پدر شوهرم بود و من خیلیییی از این ‌کار عذاب میکشیدم و دوست داشتم استقلال مالی داشته باشیم برای هر کاری من ازشون پول باید میگرفتم و من از این کار موذب بودم. خیلی با شوهرم حرف زدم براش کار پیدا کردم تو شرکت گاز و جاهای دیگه ولی چون پدر شوهرم همین یه پسر رو داشت نمیذاشت تنهاش بذاره و مستقل بشه و توی این شرایط زندگی من بچه میخواستم. توکل کردم به خدا و گفتم خدایا برای رضای تو بچه میارم خودت روزی مون رو برسون. بعد از ۶ ماه از زندگی مشترکمون من باردار شدم و خدا رو شکر کردم بابت وجودش. از خدا خواستم اگه صلاحمه بهم یه دختر صحیح و سالم بده خییییلیییی بی نهایت دختر دوست داشتم و خدا صدامو شنید و بچم دختر بود. ۵ دفعه قرآن ختم کردم سر بارداری‌ش، چله سوره یاسین گرفتم، کلی کار عبادی سرش انجام دادم و از خدا خواستم خوش قدم باشه و زندگیمون سامان بگیره. خدا رو شکر دخترم خوش قدم بود و کلی برکت با خودش آورد. با این که بچه داری خیلی برام سخت بود ولی شیرینی خودش رو داشت‌. از مادرم کمی دور بودم و یکم سختم بود. بعد از تولد یک سالگی دخترم شوهرم با پدرشون یه زمین خریدن به لطف خدا و خانه خوب و بزرگی ساختن‌ و من پا به خانه خودم گذاشتم. خیلی خوب بود با همه سختی که کشیده بودم، آخه توی اون دوسال مستاجری من ۴ بار اثاث کشی کرده بودم و برای من که تازه عروسی کرده بودم و بچه دار هم شده بودم سخت بود. 👈 ادامه در پست بعدی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075