تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
۲.۶۴۲ فرق « مشاهده » با « تشهد » چیست؟ « مشاهده »، اولا: در محدوده « مادیات و محسوسات » است، ثانیا: نسبت به « واقعیتهای بیرونی » است، ثانیا: خواه ناخواه « خصوصیات خود شخص » در « نحوة مشاهده » دخالت دارند. مثلا اگر فردی نزدیک بین یا دوربین یا نابینا یا کم شنوا یا ناشنوا باشد یا دقت و اشرافش کم باشد، قطعا « کیفیت و عمق شهادت » او هم « ناقص » خواهد بود. اما « تشهد »، اولا: نسبت به « حقایق غیر مادی و نامحسوس » رخ می‌دهد، ثانیا: « شهودی از درون » است، ثالثا: در تشهد (از باب تفعّل و مطاوعه)، انسان باید « با دو سجده کامل » به « حدّی از قابلیت و لیاقت و ظرفیت و صلاحیت و استحقاق » برسد تا « حقیقتی » را برایش به « شهود و مشاهده باطنی » درآورند. اگر انسان به مقامِ « تشهد » برسد و « یکتایی خداوند » و « مقام بندگی و رسالت رسول أکرم صلی الله علیه و آله » را در « تمام قلبش حاضر و منعکس ببیند »، قطعا چهار واکنش یا چهار ویژگی از او به ظهور در میآید: ۱ـ تمام توجه و سلام الهی را برای محمد و خاندان محمد صلوات الله علیه و علیهم میخواهد، ۲ـ سلام الهی را برای « اُمت صالحی که خودش از آنان است » می خواهد، ۳ـ سلام و رحمت الهی را برای تمام ملائکه و تمام مخلوقات اطرافش هم می خواهد، ۴ـ « کبریایی و حق بزرگتری کردن » را فقط از آنِ خدا می داند. پس: ۱ـ خودش از کبر و تکبر می گریزد، ۲ـ زیر بار کبر و تکبر دیگران نمی رود، ۳ـ با هر کبر و تکبر و استکباری مبارزه می کند، ۴ـ خودش مطیع أمر الهی است.) و اما « شهید » بالاترین درجه « حضور عالمانه » در هر چیزی » است: وَ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلى‏ ما تَعْمَلُونَ. « شهید »، چون « تمام نگاه و توجهش » فقط به « وجه الله » است لذا « کمترین خودخواهی و منیت و نفسانیت » و « کمترین تعلق و علاقه و دلبستگی و وابستگی به غیر حق » ندارد و لذا تمام وجودش، « جلوه » حق شده و در « هر حقیقتی »،« حضور » دارد و همیشه « زنده » و « مقام وساطت » دارد: و بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آلعمران/۱۶۹) لذا در امور « نقش مفید » دارد. « شهید » چگونه « شهید » شده است؟ ۱ـ در دنیا از « هر چه » خدا به او « امانت » سپرده « راضی و خشنود » است: فَرِحينَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۲ـ او در دنیا به تمام « أمر و نهی » قرآن الهی و سنت نبوی و سیره علوی، « حتی در شرائط سخت و در حال جراحت » پایبند است: الَّذينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظيمٌ (آلعمران/۱۷۲) ۳ـ او در دنیا، با « توکل به خدا » از « هیچ تهدیدی » نمی ترسد: الَّذينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ (آلعمران/۱۷۳) ۴ـ او، « رضایت خدا » را با هیچ چیزی معاوضه نمی کند: .... وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظيمٍ (آلعمران/۱۷۴) ۵ـ او پس از رهایی از محدودیتِ دنیای مادی و بدنش، مؤمنین و مؤمناتی که هنوز به او ملحق نشده اند را با « بشارت » خود شارژ می کند و روحیه می دهد و « نگاهشان » را به حقیقت باز می کند تا از هیچ مخلوقی نترسند و از هیچ چیزی غمگین نشوند: وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (آلعمران ۱۷۰) چه جالب که أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه در پایان نامه خود به مالک اشتر می فرمایند: از خداوند می خواهم که پایان کار مرا و تو را به سعادت و شهادت ختم کند زیرا از اوئیم و به نزد او باز می گردیم: وَ أَنْ يَخْتِمَ لِي وَ لَكَ بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ اللهم ارزقنا الشهاده فیک. استاد، منظور از دو سجده کامل چیست؟ ارکان نماز عبارتند از : قیام ، نیت ، تکبیره الإحرام ، رکوع و « دو سجده » یعنی « دو سجده » با هم « یک رکن » محسوب می شوند. پس « تشهد » بعد از انجام دو سجده است. و اما اینکه چرا باید در هر رکعت « دو بار » سجده کرد و چرا بین آن دو « استغفار » و « توبه » کرد؟ حکایت از نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه مضاعفی داشت. حالا لطفا تحقیق کنید ببینید چرا پس از اولین سجده باید استغفار و توبه کرد و دوباره به سجده افتاد؟ 👈واژه: ۱۷۰_تا_۱۷۴ 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2
115 مشاهده