ما را ندهی فطره ای ماه کمان ابرو یک ماه به درگاهت گفتیم دمادم هو ما را نظری فرما دریوزه نوازی کن نومید مکن مارا از این در و از این کو یک بوسه ز لبهایت مهمان اگرم سازی تاری گر از آن گیسو بر من بنمایی رو از قامت رعنایت گر پرده بیافشانی آن عطر زنخدان را یک لحظه نمایم بو ز ان  ساغر گلرویم  یک جرعه نصیب آری هر چند گدایم من بر من بشوی خوشخو کی دور رود جایی این نیکی و احسانت آن را که زده است عمری بر بارگهت زانو برعسکری مفلس رحمی که گدای تو زشت است که دردش را با غیر کند واگو #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۴ خرداد ۹۷ آخرین بازنگری ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ #عید_فطر #مناجات #رمضان