📝 ادامه مطلب...
📌. مبارزهی دائمی و با شجاعت بر علیه باطل ارثیهی حضرت زهراست، به تمام فرزندان مطهرشان، این بانو با سن کمی که داشتند، در فضایی که تعداد یارانِ ولایت و امامت، به شمار انگشتان دست هم نبودند، و با شرایط جسمی سخت و باردار بودنشان و پس از مصیبتِ جانکاهِ از دست دادنِ پدر بزرگوارشان با این علم که میدانند کسی به حرف ایشان گوش نمیکند، عجیبترین کارها و حرکتهای عمر شریفشان را در محدودهی سه ماه آخر عمرشان انجام دادند. از رفتن بر در خانهی تکتک مردم مدینه برای بیعت گرفتن از مردم، برای امام علی(علیهالسلام) و گریه کردن در شبانه روز، با صدای بلند، تا جایی که موجب آزار همسایه ها شده بود.(توسط بانویی که در دعا کردن و انفاق همسایه را همیشه بر خانه ترجیح میداد.) حتی باز کردن درِ خانه، زمانی که برای گرفتن بیعت زوری از امام علی(علیهالسلام) به درِ خانه حضرت حمله کرده بودند، در صورتی که اصلا عادت به چنین کاری مرسوم نبوده است. اصرار بر آزاد کردن امام علی تا جایی که کار به تهدید، به نفرین کردنِ امتِ پیامبر هم کشیده است. نپذیرفتن ملاقات کنندههایی که از یاران نزدیک پیامبر بودند، و دستور به شبانه بودن مراسم تشییع و خاکسپاری و بعد هم پنهان بودن قبر مطهرشان تا به امروز نشان دهنده ی یک جهاد تمام عیار است که تا امروز هم ادامه داشته و تا فرج حضرت صاحب الزمان(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) -که محققکنندهی رسالتِ رسول اکرم(صلیاللهعلیهوآله) خواهد بود.- هم، این جهاد علیه باطل، ادامه خواهد داشت. و فرزندان خلف چنین مادری هستند که میتوانند حماسهای عظیم، به اندازهی حماسهی کربلا بیافرینند. همهی اینها ذرهای است درباره شخصیتِ بیکرانِ این بانو.
📌. سزاوار است در این ایام مقدسِ فاطمیه بدانیم که به چه شخصیت عظیمی، توسل میجوییم و هرگز از داشتنِ مادری با این عظمت غافل نباشیم. که قطعا هر کس نسبت به شخصیت ایشان معرفت بیشتری داشته باشد، از وجود پر برکتش بیشتر بهره خواهد برد. امام خامنه ای در بیان عظمت این بانو چنین میفرمایند:«اگر شخصیت فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) برای ذهنهای ساده و چشمهای نزدیکبین ما آشکار میشد، ما هم تصدیق میکردیم که فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) سرور همه زنان عالم است؛ بانویی که در سنین کم و در عمر کوتاه، به مقامات معنوی و علمی و معرفتی و به مرتبهای برسد که برابر مرتبه انبیا و اولیاست. در واقع فاطمه زهرا فجر درخشانی است که از گریبان او، خورشید امامت و ولایت و نبوّت درخشیده است؛ آسمان بلند و رفیعی است که در آغوش آن، ستارههای فروزان ولایت قرار گرفته است. همهی ائمّه(علیهمالسّلام) برای مادر بزرگوار خود تکریم و تجلیلی قائل بودند که برای کمتر کسی این همه احترام و تجلیل را از آن بزرگواران میشود دید.» (۱۳۷۶/۰۷/۳۰)
✍مریم درفکی
@enqelabi_nevesht
📌
کانال نوشتههای انقلابی