📌دستورالعملی کاربردی برای مراقبه 🔰نکته ظریفی که استاد سعادت‌پرور(ره) در چگونگی مراقبه بر آن تأکید می‌فرمود آن است که در مراقبات باید بر رذائل جزئی و به صورت عملیاتی تکیه کنیم و سعی نماییم یک گناه کاربردی را پیدا کنیم و بر آن مراقبه داشته باشیم. 🔰باید تلاش کنیم که کلی گویی در مراقبه نداشته باشیم؛ مثلاً نگوییم که من در نفس خود صفت عُجب و خودبینی و یا تکبر را یافتم و مراقبه خود را بر آن می‌نهم. که در این صورت هنگامی که اربعین تمام می‌شود، هیچ پیشرفتی در خود نخواهیم دید و دچار یأس و افسردگی در سلوک خواهیم شد. چون این گونه صفات در همگان با شدت و ضعف یافت می‌شود. 🔰به عنوان مثال، رذیله کِبر از جمله رذائلی است که در اواخر سلوک از انسان گرفته می‌شود و تقریباً جزء آخرین منازل است. با اصل رذیله تکبر نمیشود در اوائل راه درگیر شد، باید شاخ و برگ آن را پیدا کرد و آن را کنترل کرد تا نوبت به تنه و بعد ریشه درخت تکبر برسد. 🔰لذا مراقبه باید در امور کاملاً ملموس و عینی باشد؛ مثلاً پرحرفی و پرخاشگری از آثار تکبر است، یعنی هر کس هر حرفی به انسان می‌گوید، شخص تا جوابش را ندهد او را رها نمی‌کند. مبارزه با چنین رذیله‌ای کاملاً عینی است. 🔰برای مقابله با این رذیله، انسان باید بنا را بر این بگذارد که پاسخ تندی‌ها را با نرمی و به احسن وجه بدهد و یا اصولاً خود را به نشنیدن بزند. 📗کتاب ادب حضور (دفتر چهارم) صفحه ۶۵ استاد فیاض بخش. 🔗 Etratona.ir/31659 🆔 @etratona ┄┅═══✼پایگاه معارفی عترتنا✼═══┅┄