🏛 سیاست ننگین ترجمه علوم غربی
✒️ سمیه طاهریان
⚫️ به تدريج و با تبديل سياست استعمارگونه به استعمار نو و وجود فارغ التحصيلان پرورش يافته دارالفنون، استادان ايتاليايی، فرانسوی و انگليسی جايشان را به استادان ايرانی با سرمايه‌ای از کتب ترجمه‌ای و علوم ترجمه‌ای سپردند. به اين ترتيب «ده‌ها سال است که ما متون فرنگي و خارجي را تکرار می‌کنيم، می‌خوانيم و بر آن اساس تعليم و تعلّم می‌کنيم.
✔️ اين است که يک کشور گاهی به فکر و ذائقه ترجمه‌ای دچار مي‌شود، فکر هم که می‌کند، ترجمه‌ای فکر می‌کند و فرآوره‌های فکری ديگران را می‌گيرد. البته نه فرآورده‌های دست اول؛ فرآورده‌های دست دوم، نسخ شده، دستمالی شده و از ميدان خارج شده‌ای که آن‌ها را برای يک کشور و يک ملت لازم می‌دانند.»
✔️ اکنون سال‌ها از داستان امير و دارالفنون، استادان اتريشی، عزل امير، استادان ايتاليايی و فرانسوی و حمام فين کاشان می‌گذرد؛ اما گويی حرف دل امير است که پس از سال‌ها آن را لابه‌لای کلام حکيم فرزانه حضرت آيت‌الله خامنه‌ای می‌يابيم: «نبايد به طور دائم در عرصه تجربه و ترجمه، علوم ترجمه‌ای، ايده و مکتب و ايدئولوژی و اقتصاد و سياست ترجمه‌ای بمانيم که اين ننگ است!»
📝 نشریه فرهنگ پویا #شماره_14
#غرب_زدگی
#امیر_کبیر
🆔 @farhang_puya