چرا ­طلبان مشتاق کردن هستند؟! در شماره دیروز خود در یادداشتی نوشت: «مذاکرات هسته‌ای برای احیای برجام چند هفته‌ است که در وین در جریان است. بعضی‌ها نسبت به نتیجه مذاکرات خوش‌بین و بعضی‌ها بدبین هستند.» در ادامه این نوشتار می‌خوانیم: «یکی از اصلی‌ترین ریشه‌های بدبینی، فراتر از مسائل تکنیکی چگونگی رفع یکجای تحریم‌ها، به این خواسته تکراری طرف غربی برمی‌گردد که ایران باید بپذیرد مذاکرات هسته‌ای شامل طیف گسترده‌تری از مسائل منطقه‌ای و محدویت برنامه موشکی ایران هم می‌شود. اما طرف غربی باید درک کند که احیای موفقیت‌آمیز برجام، خود منجر به مذاکرات منطقه‌ای می‌شود؛ چون وقتی حس تهدید استراتژیک ایران از سوی آمریکا و غرب با احیای برجام تا حدودی برطرف شود، کشورمان «به‌طور طبیعی»[!!] وارد گفت‌وگوهای معنادار منطقه‌ای برای حل بحران‌های جاری می‌شود؛ چون دست برتر را در میدان‌های منطقه دارد و نگران ‌‌باخت نیست[!!] و همزمان هم آگاه است که ثبات منطقه‌ای لازمه رشد اقتصادی کشور و تقویت روابط همسایگی به‌عنوان یک اصل کلان سیاست خارجی کشور است.‌» در این باره لازم به ذکر است که طیف موسوم به هیچ وقت از تاریخ عبرت نگرفته و گویا نمی‌خواهند بگیرند. ماجرای که در همکاری با نظام سلطه تا نهایت آن رفت، یک عبرت نزدیک و ملموس برای اهل عبرت و صاحبان خرد و‌اندیشه است. غربی‌ها با بهانه جویی‌های لیبی را تحریم کردند و لیبی در مسیر اعتماد‌زایی برای غربی‌ها تا آنجا پیش رفت که موشک‌هایش را نیز باز کرد و برای آنها فرستاد. ناتو (اروپا و آمریکا) پس از خلع سلاح لیبی ناگهان به این کشور هجوم بردند و اکنون پس از گذشت 10سال از آن هنوز مردم لیبی درگیر داخلی هستند. سؤال این است: چرا چرا طیف این‌قدر مشتاق است تا کشور را خلع سلاح کند؟! در حالی که غربی‌ها در مسیر ساخت و انواع و اقسام سلاح‌ها با یکدیگر مسابقه دارند؛ وقتی رژیم صهیونیستی که به هیچ معاهده و پیمانی در زمینه هسته‌ای نپیوسته و بین صد تا پانصد دارد و در شرایطی که طبق گزارش‌هایی عربستان از پاکستان خریده و... طبق شرع، عرف، عقل، قانون سازمان ملل و... ایران می‌تواند در مسیر ساخت تسلیحات برای دفاع از خود و افزایش قدرت بازدارندگی حرکت کند. تاکنون نیز کشورمان هیچ سلاح غیرمتعارف و کشتارجمعی نساخته است. چرا باید بپذیریم در موضوعی که حتی قانون ملل متحد نیز به ما این حق را داده با غرب کنیم؟! قطعا غربی‌ها در چنین مذاکراتی خواسته‌شان محدودیت یا ممنوعیت ساخت است. چرا باید در چنین مذاکراتی وارد شویم؟! ضمن آنکه باید به طیف یادآور شویم که دلیل منطقه هستند. کسانی که به افغانستان و عراق و (و با واسطه به) یمن حمله کردند، القاعده و را بنیان‌گذاری کردند، از گروهک‌های جدایی‌طلب حمایت می‌کنند و... پس در مورد ثبات منطقه‌ای نیز راهکار، مذاکره با ایران نیست بلکه خروج آنها از منطقه است و اینکه دندان طمع خود را بکشند. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339