🍃 قسمت سوم: 🍃 . 📚 چالش: چطور دانش‌آموز رو به فکر کردن و تفکر وادار کنیم؟ . همه ما آدم‌ها دوست داریم وقتی حرفی می‌زنیم یا کاری می‌کنیم زودتندسریع اثرش رو در طرف مقابل ببینیم؛ فکر‌میکنم گره کور ماجرای حجاب‌هم همین باشه! این انتظار در نقش وقالب معلمی باعث می‌شه وقتی مثلا به دانش‌آموز چهارتا مطلب (اونم تکراری و کلیشه‌ای) راجع به نماز می‌گیم انتظار داشته باشیم از جلسه دیگه نمازخون بشه؛ یا باادب شه و غیره... وقتی این نتیجه رو نمی‌بینیم فکر می‌کنیم 🚫 یا من مشکل دارم! 🚫 یا اون دانش‌آموز نفهمه! یا نمی‌خواد بفهمه! 🚫 یا تربیتش مشکل داره! 🚫 یا کلا همینجوریه و هیچوقت درست نمیشه! 🔴 پس درنتیجه امید به درست شدنش نیست🥲 اصلا موضوع اینا نیستن‼️ 🚫 نگاه ما از اساس غلطه 🚫 اول اینکه معتقدم باید نیت کنیم؛ باید توکل و توسل کنیم که خدایا مارو درحد و ظرفیت خودمون چراغ راه دانش‌آموزهامون قراربده؛ مارو وسیله‌ی حرف‌هایی که رزق این بچه‌هاست قراربده، حرفش با ما اثرش باخودت💚 🌺 و اما اصل ماجرا: ما در مقام مربی فقط باید دست دانش‌آموز رو بگیریم بیاریمش سرخط بگیم ببین بالام‌جان ته این مسیر اینه ته اون مسیر اونه اگه تلاشگر بشی این نمونه‌ انسان‌های موفق‌ش، تو کلاس راجع بهشون بحث کنیم؛ کتاب معرفی کنیم، کتاب بیاریم بخونیم براشون و یه عالمه ازاین ترفندهای معلمی و کلی سوال مطرح کنیم که جوابش رو باید دانش‌آموز‌ها زنگ تفریح یا توخونه یا توتنهایی خودشون پیداش کنن به این برسن که نگاهشون درسته یا غلط؟!!!! . ما مامور به نتیجه نیستیم؛ اینو باید اول خودمون قبول کنیم. ممکنه با حرف‌ها و سوال‌های ما الان این دانش‌آموز اصلا فکر نکنه، اما همین حرف‌ها بذری می‌شن که به وقتش جوونه می‌زنن. . 🍃 در مرحله اول بعد از توکل و توسل باید به این باور برسیم که نقش‌ما، حرف‌های ما، اعمال ما و رفتار‌ما همگی مهم و اثر‌گذارند، حتی اگه اثرش رو به چشم نبینیم:) . . 💚 لطفا از انتشار این مطلب بدون ذکر منبع خودداری کنید. . ادامه دارد... . . 🍃 @fatemeyesoltanii