ظلم رضاخان به عشایر تا 40-50 سال قبل دامپروری محور زندگی عشایر بود. عشایر خوب می‌دونستن کسی دامپروری خوبی داره که به موقع کوچ کنه؛ در واقع بدون کوچ، باقی موندن دام‌ها غیرممکنه. کوچ‌نشینی با اینکه برای عشایر پر زحمت بود، اما هم توی زندگی شرافتمندانه و عزتمندانه خودشون و هم توی اقتصاد کشور نقش مثبت و اساسی داشت. عشایر به خاطر مهاجرت به مناطق مختلف و حفظ اموال و دام‌هاشون در برابر سرقت و حیوان‌های وحشی، مجبور به حمل ابزارهای دفاعی و حفاظتی یعنی اسلحه داشته باشن. اما رضاشاه با این قشر زحمت‌کش عجیب برخورد کرد.👇👇 👈1- همه عشایر در زمان رضاشاه خلع سلاح شدن. 👈2- زندگی همه عشایر با دامپروری و کشاورزی می‌چرخید، اما رضاشاه با گرفتن مالیات‌های سنگین و گزاف بیچاره‌شون کرد. 👈3- مردم عشایر بسیار به ‌هم احترام می‌ذارن و این به خاطر رفتار بزرگان ایلات و عشایره؛ اما رضاشاه با اعدام‌های بی‌دلیل به صورت دسته‌جمعی بزرگانشون رو اعدام می‌کرد. 👈4- احترام عشایر بین ایلات وقومیت‌ها زبان‌زد خاص و عام بود؛ اما رضاشاه با اختلاف انداختن و تفرقه میان ایلات و عشایر، اون‌ها رو به جون هم انداخت. 👈5- لباس برای عشایر نشون‌دهنده شرافت و هویت ملّیه؛ اما رضاشاه با شدت تمام لباس‌های اونا رو تغییر داد؛ تا جایی که حتی عشایر اجازه نداشتن کلاه مخصوص خودشون روی سر بذارن مگر کلاه فرنگی!!! 👈6- رضاشاه حتی به اسم دهات و برخی طوایف هم رحم نکرد. مثلا؛ منطقه «دشتروم» بویراحمد، که پر از روستا بود به اسامی سرهنگ جهانبانی و فرزندانش نام‌گذاری شد: جهان‌آباد، منصورآباد، حسین‌آباد،‌ امیرآباد و... 👈7- مردم عشایر به خاطر علوفۀ دام‌ها باید کوچ می‌کردن، اما رضاشاه اون‌ها رو مجبور به اسکان در یک مکان و یک‌جانشینی کرد. 1. موسسه مطالعات وپژوهشهای سیاسی؛ مقاله نگاهی به سیاستهای عشیاری رضا شاه،تقوی مقدم. 🇮🇷🔹سایرشبهات دوران پهلوی👇 https://eitaa.com/fatemi222/12103