✋اقناع اندیشه 🔹حضرت امیر علیه السلام در خطبه دوم نهج‌البلاغه شریف در وصف جامعه ظلمانی می‌‌فرماید: «فَالْهُدى خامِل وَ الْعَمَى شامِل عُصِیَ الرَّحْمنُ وَ نُصِرَ الشَّیْطانُ وَ خُذِلَ الایمانُ»؛ در چنین محیطى هدایت فراموش شده و گمراهى و نابینایى، همه را فرا گرفته بود، و درست به همین دلیل خداوند رحمان معصیت می‌‌شد و شیطان یارى می‌‌گردید و ایمان بدون یار و یاور مانده بود. 🔹سؤال مهمی که در اینجا مطرح می‌‌شود، این است که چگونه در دل چنین جوامع ظلمانی، کسانی مانند ابوذر و... تربیت شده‌‌اند؟ روش پیامبران الهی برای رساندن بندگان به اوج کرامت انسانی چه بوده است؟ پیامبران برای اینکه راه سعادت دنیوی و اخروی را برای همه افراد جامعه فراهم نمایند، از چه روشی استفاده می‌‌کردند؟ 🔹چگونه پیامبر یک عرب خشن بیابانگرد که بی‌‌اعتنای به انسانیت بود و نه می‌‌فهمید و نه می‌‌توانست بفهمد، تبدیل به انسان بافضیلتی به نام ابوذر می‌کند و به مقامی می‌‌رسد که پیامبر به او می‌‌فرماید: تو از ما اهل‌‌بیت هستی، یا رسول خدا؟ص؟ در روایتی دیگر، ابوذر را در زهد و فروتنی مانند عیسی بن مریم توصیف کرده است. 🔹سؤال این است: پیامبر چگونه این کار را می‌‌کند؟ آموزش و پرورش پیامبران چگونه عمل می‌‌کند؟ آیا مکتب و مدرسه می‌‌سازند و مانند یک معلم می‌‌نشینند تا دانش‌‌آموزان بیایند و از آن‌‌ها درس بگیرند؟ یا اینکه چون خودشان در قله انسانیت هستند و همه چیز را می‌‌دانند، در گوشه‌ای می‌‌نشینند و به زندگی الهی خود ادامه می‌‌دهند و می‌‌گویند اگر کسی به ما مراجعه نکرد و به سمتمان نیامد، مسئولیتی نداریم؟! یا اینکه اگر کسی آمد و قابلیتش را داشت، در گوش او سخنی می‌‌گویند که از خود بی‌‌خودش می‌‌کند و او را به سمت انسانیت حرکت می‌‌دهند؟ آیا این روش تعلیم و تربیت انبیا برای هدایت انسان‌‌ها به سمت کمال است؟ یعنی انبیا مثل زاهدان و عارفان عالَم نشسته‌اند در خانقاهِ خودشان تا مردم بیایند و حال معنوی آن‌ها را ببینند و با آن‌ها هم‌عقیده و همراه و همگام بشوند؟ آیا ابوذرها این‌گونه تربیت می‌‌شوند؟ اگر این‌گونه باشد، به عنوان نمونه: رسول مکرم اسلام؟ص؟ در طول 23 سال رسالتش چند شاگرد خصوصی می‌‌تواند تربیت کند؟ آن‌‌ها که به پیامبر دسترسی ندارند، از هدایت نبوی بی‌‌بهره‌‌اند؟ یعنی نسل‌‌هایی مثل ما که پیامبر را درک نکرده‌‌اند، از تعلیم و تربیت ایشان بی‌‌بهره‌‌اند؟ ♦️در جواب این سؤال‌‌ها عرض می‌‌کنم: انبیا معتقد به تربیت فردی و تک‌به‌تک نیستند. خیال نکنید که ابراهیم خلیل‌‌الرحمن یا موسی کلیم‌‌اللّه یا عیسی روح‌‌اللّه یا پیغمبر ما محمد مصطفی؟عیهم؟ در مدرسه می‌‌نشستند و مردم نزدشان می‌‌رفتند و از آن‌‌ها استفاده می‌‌کردند. انبیای الهی این‌گونه نیستند. انبیا می‌‌گویند: برای ساختن انسان باید محیطِ متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند انسان را در خود بپروراند، ایجاد کرد. انبیای الهی اصلا فرصت این را نداشتند که تک‌‌تک افراد را جداگانه تربیت کنند. به خاطر همین آن‌‌ها برای ساخت یک محیط مناسب و یک جامعه خوب تلاش کردند تا انسان‌‌ها خود در این جامعه ساخته شوند. 📚‌‌ویژه نامه ماه مبارک در لینک زیر ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/fatemi222/12485