🔰گاهی خوبی‌ها، عامل توقف انسان است.
📌آدم‌ها کمی که خوب می‌شوند به آن کمی خوب شدن قانع می‌شوند و می‌گویند ما را بس است. گاهی برخی از خوبی‌های آدم مانع خوب‌تر شدن انسان است. می‌گوید من که خوب هستم. ببخشید شما قرار بود #خوب‌تر بشوید! مگر حضرت نفرمود: تو باید در شهرت بهترین باشی از لحاظ ورع. آیا تو بهترین هستی؟
📌گاهی خوبی‌ها آدم را در مسیر تحول متوقف می‌کند. بعد آدم با کله به زمین می‌خورد. خدا از خوبانی که متوقف به خوبی‌های خودشان شده‌اند به‌شدت نفرت دارد. آن‌ها را بدجوری زمین می‌زند. تمام #خوبی‌هایش ساقط می‌شود. تمام جهادش، تمام نمازش، تمام عبادتش را نابود می‌کند. خدایا چرا این‌طوری برخورد می‌کنی با بنده‌ات؟ «چون روی خوبی خودش متوقف‌شده است. خودش را تکرار می‌کند.»
📌نام این حالت زشت و زننده در دین ما می‌شود عُجب و غرور که بسیاری از متدینین و خوبان در معرض چنین آسیب بزرگی هستند. آسیبی که حتی از آسیب گنه‌کاران بالاتر است. گنه‌کار با گناهش چقدر به خودش آسیب می‌زند؟
📌 بیش‌تر از آن را کسی که متوقف بر خوبی‌های خودش شده است به خودش آسیب می‌زند. برای خودش نوشابه باز می‌کند. ازخودمتشکر است. برای خودش اسفند دود می‌کند و اگر کار خوبی کرده فکر می‌کند خب تمام است دیگر. فرمود: «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ × قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَنْدَمُ عَلَيْهِ وَ يَعْمَلُ الْعَمَلَ فَيَسُرُّهُ ذَلِكَ فَيَتَرَاخَى عَنْ حَالِهِ تِلْكَ فَلَأَنْ يَكُونَ عَلَى حَالِهِ تِلْكَ خَيْرٌ لَهُ مِمَّا دَخَلَ فِيهِ» ؛
📌 آدمى گناهى مىكند و از آن پشيمان مىشود و سپس كار خوبى انجام مىدهد و خوشحال مىشود و بدين سبب از آن حالتى كه داشت (پشيمانى از گناه) دور مىافتد. در صورتى كه اگر بر همان حالت پشيمانى بماند، برايش بهتر از حالت سُرورى است كه به او دست داده است.
📌امیرالمؤمنین × در اوصاف متقین فرمود: آن‌ها عمل صالح انجام می‌دهند و از این عمل صالح می‌ترسند؛ «يَعْمَلُ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَةَ وَ هُوَ عَلَى وَجَل.» نکند این عمل صالح را برای خدا انجام ندادم. اصلاً به خوبی‌های خودش خوش‌بین نیست. از خودش راضی نیست. می‌گوید من باید بهتر از این می‌بودم.
📌بابا تو نماز خواندی، خوشگل هم نماز خواندی! چه حالی، چه عبادتی، اول وقت هم خواندی، به جماعت هم خواندی! دیگر چه می‌خواهی؟ می‌گوید نه! نشد.
📌اصلاً از خوبی‌ها خودتان راضی نباشید وگرنه می‌شوید انسان از#خودراضی، انسانی که به خاطر خوبی‌های خوش از خودش راضی شده است، این انسان متوقف می‌شود. این آدم حالش خیلی خراب است حتی خراب‌تر از یک گنه‌کار؛ فرمود: حال انسان گناه‌کار پشیمان بهتر است از حال انسانی که به خوبی‌های خودش مغرور شده؛ «في رَجُلٍ يَعمَلُ العَمَلَ وَهُوَ خائفٌ مُشفِقٌ ثُمّ يَعمَلُ