✍انواع عذابهای دشمنان 🔰كسى‏كه در حال رنج و عذاب است، اگر فرياد ديگران را نيز بشنود، بيشتر زجر مى‏بيند، چنان‏كه شادى كردن لذّت دارد و بودنِ در كنار جمعى كه شادمانند لذّتِ بيشترى دارد. 🔰به همين خاطر، قرآن مى‏فرمايد: ما افراد همفكر و هم‏خط را در يك جا جمع مى‏كنيم، مجرمان را در دوزخ و نيكان را در بهشت. 🔻وَ الَّذِينَ آمَنُوا ... أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ و درباره‏ى اهل دوزخ مى‏خوانيم: «احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ» ستمگران و همسرانشان كه مانند آنان بودند، با هم به دوزخ مى‏روند. 🔰در جاى ديگر مى‏خوانيم: «فَكُبْكِبُوا فِيها هُمْ وَ الْغاوُونَ» در آن روز عابد همراه با معبود خيالى خود با هم به دوزخ افكنده مى‏شوند و شايد آيه‏ى «وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ» نيز همين قرين بودن را بيان كند. بنابراین: «اصفاد» در اصل به معناى غُل و زنجير است و دو تفسیر دارد: 1. برخی گفته اند در خصوص آن غل و زنجيرى به كار مى‏رود كه دست و گردن را به هم مى‏بندد. 2. یا برخی آن را «كُنده» (چوب بزرگ) معنا كرده‏اند كه به پاى زندانيان مى‏بستند تا آنان را شكنجه و از فرارشان جلوگيرى كنند. «مَقَرّنين» در اصل به معناى «نزديك شدن» است و در این آیه سه گونه تفسیر کرده اند: 1. يا مقصود آن است كه مجرمان را در قيامت با غل و زنجيرى طولانى به هم مى‏بندند، كه اين تجسّمى از پيوند نزديك عملى و فكرى گناهكاران در دنياست. 2. يا منظور آن است كه مجرمان را به وسيله‏ى زنجيرها به شياطين نزديك مى‏كنند و پيوند باطنى آنها در دنيا، به صورت هم‏زنجير شدن آنان آشكار مى‏شود. 3. يا نزديك شدن دست و گردن آنها به وسيله‏ى زنجيرها مورد نظر است. 🔻البته مانعى ندارد كه هر سه تفسير در مورد اين آيه درست باشد، اما ظهور آيه در همان معناى اول است. 🔺«قَطْران» به معناى ماده‏اى سياه‏رنگ و بدبو و قابل اشتعال است. 🔺آن را از درختى به نام «ابهل» مى‏گيرند و پس از جوشاندن به پوست شتر مى‏مالند تا با سوزش خاص خود، بيمارى جرب او را بهبود بخشد. برخى نيز گفته‏اند مايعى است كه از تقطير ذغال سنگ به دست مى‏آيد. 🔺منظور از قطران در آیه آن است كه لباس دوزخيان، زشت، بدبو و قابل سوختن است و اين بدترين لباس‏هاست. 🔻در حقيقت، اين لباس، تجسّم لباس گناه است كه دوزخيان در اين جهان بر خود مى‏پوشند و با بوى تعفن گناه جامعه را آلوده مى‏كنند و به آتش مى‏كشند و خودشان را روسياه مى‏سازند. 🔰چهار نکته مهم در جزای اعمال دشمنان در آیه مبارکه پنجاه و یک، چهار نکته در مورد جزای اعمال وجود دارد: 1. اول این‌که تمام چیزی را که می‌بینند جزای اعمال است و هر انسان هر عملی را انجام بدهد جزای آن را خواهد دید. 2. ثانیاً خداوند تبارک و تعالی خودش جزا خواهد داد. 3. ثالثاً خداوند متعال همه انسان‌ها را مجازات خواهد کرد. همه اعم از مسلمان، مؤمن، یهودی و... 4. رابعاً انسان براساس اعمالش کیفر داده خواهد شد. نه بر اساس باورها و پیش زمینه های ذهنی اش. 🔰در اين آيه نمى‏فرمايد: «خدا پاداش اعمال هر كس را به او مى‏دهد.» بلكه مى‏فرمايد: «آنچه را انجام داده‏اند به عنوان پاداش به آنها خواهد داد.»؛ يعنى جزاى آنها، اعمال مجسّم شده‏ى خودشان است. 🔰از آن جا كه اعمال انسان با تغيير چهره به سراغ او مى‏آيند، در واقع، حسابش همراه خودش است و حساب‏رسى از اين سريع‏تر نخواهد بود و اصولًا خدا براى حساب‏رسى نياز به زمان ندارد.