📝 #یادداشت ♦️ ما و #کرونا 🔻(بخش سوم) 🔹️دست کم از نظر من اصلاً بحرانِ حاصل از #کرونا بحران کوچکی نیست و صرفاً نمی توان آن را شایعه دانست. 🔹️همچنین باید تا آنجا که می شود از انتشار و اشاعۀ این #ویروس جلوگیری کرد و به ویژه در یک ماه آینده ملاحظات منطقی و متناسبِ بهداشتی را رعایت کرد. 🔹️نقد واکنش عصبی و ترس خورده مردم، که خودم در دو روز اخیر نمونه های ترسناکی از آن را در شهر تهران (ازداروخانه تا مترو) شاهد بوده‌ام، ابداً به معنای جدی نگرفتن یا کوچک پنداشتن بحران یا افتادن در دام بازی‌های رسانه ای نیست. 🔹️من این وضعیت را با «وضع طبیعی هابز» مقایسه کردم و کسانی که می دانند این اصطلاح به چه معناست، از اوج شدت خشونت و تنشِ پیشاتمدنیِ نهفته در آن آگاهند. اتفاقا به نظر من ما هنوز با ابعاد ترسناك این فاجعه مواجه نشده ایم و چه بسا تا آخر سال، آماری چندهزار نفری از هموطنان قربانی کرونا را شاهد باشیم. همچنین نیازی به تذکر ندارد که اشاره به از بین رفتن ضعفا و پیرها را نیز باید فارغ از مباحث اخلاقیِ عرفی درك کرد. 🔹️در این یادداشت صرفاً به سازوکار طبیعت اشاره شده است و طبیعت نیز هم چنان که روشن است، کاری با اخلاق انسانی ندارد و بی رحمانه قدرت و #قانون خود را اعمال می کند. از سوی دیگر نگاه من به #مرگ اصلا رمانتیک یا سانتی مانتال نیست. 🔹️ما موجودات روبه مرگیم و زندگی چیزی نیست جز انتظار مرگ. اگر بناست زندگیِ ما معنایی داشته باشد، مسئله بر سر کیفیت و شدت آن است، نه کمیت و امتداد آن. زندگی کردن صرفاً برای زنده بودن، دستکم برای من، اصلاً واجد ارزش زیستن نیست. ✍🏻 نویسنده: محمدمهدی اردبیلی،استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی 📌 #کانال_فکرت: 🆔https://eitaa.com/fekrat_net