🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘ (علیه السلام) بصیرت ابالفضلی علمدار حسین ع میان خاندانی که به زیبایی شهرت داشت، به ماه لقب گرفته بود. با خودت فکر کن اگر جوانی با هیکلی ورزیده و پهلوانی، با چشمانی جذاب و چهره‌ای که از زیبایی دل از همه عرب ببرد باشی، جنگاوری بی‌رقیب هم باشی، چقدر خودت را می‌گیری و به خود می‌نازی؟ اما عباس ع که باشی و مادرت ام‌البنین باشد، زیر پا می‌گذاری همه عنوان‌ها و نام‌آوری‌ها را. حتی بر فرزند اسدالله بودن هم چشم می‌بندی. فدا می‌کنی هر چه چراغ سبز که برای دور کردنت از امیر نشان داده‌اند. عباس ع که باشی رکاب می‌گیری برای بانوی مخدره و محافظش می‌شوی، شانه‌هایت خواستگاه دخترک سه ساله اربابت می‌شود. عباس ع که باشی به رسم ادب با همه قهرمانیت، همچون غلام حلقه به گوش می‌شوی در برابر مولایی که برادرت است. عباس ع که باشی، وقتی سپاه دشمن امان‌نامه برایت می‌فرستد و گرین کارت به دستت می‌دهد، جای خوشحالی غرور، می‌شکنی و در هم می‌شوی. حرص می‌خوری و کمر خم می‌کنی. می‌دانی چرا؟ با خود می‌گویی مرا چه فرض کرده‌اند؟ چرا به وفاداریم شک داشتند و به خود جرات فرستاد امان نامه داده‌اند؟ چرا دل بانو را به آن برگه لرزانده‌اند؟ کاش عباس ع باشیم که به کارزار عمل و در کشاکش فتنه شک نکنیم در یاری ولی و امام. کاش عباس ع باشیم که در باغ سبز دشمنان دست و پایمان را نلرزاند. کاش عباس ع باشیم که با همه پهلوانی، به اضطراب دخترکی دل بلرزانیم. کاش عباس ع باشیم و بصیرتمان گوش فلک را کر کند. کاش عباس ع باشیم و دل ولی و امامان را به ایستادگی‌مان قرص کنیم. کاش ... «قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ ...». 🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘🏴⚘ (رحیمی) https://eitaa.com/forsatezendegi/1037