سبک‌شناسی با شعر طنز 😂😂 سبک خراسانی یا تُرکستانی از ناصر فیض هر کجا ایدون و ایدر شد زیاد سبک ترکستان فرا یادم می‌یاد... در خراسان زاده شد این فرم نو بعد، در اَقصای عالم شد ولو... شعرها بسیار صاف و ساده‌اند در حقیقت، لقمه‌ی آماده‌اند گاه توصیف بهار است و خزان گاه شرح بوی جوی مولیان عارف این جا، کس نمی‌داند چی است بیتها، از جام عرفان، خالی است... عاشق، این جا هست دائم در وصال عشق‌بازی می‌کند در طول سال هر زمان وصف طبیعت می‌کنند با درختان، ساده صحبت می‌کنند... هر زمان، ممدوحشان خر می‌شود جیبهاشان، کیسه‌ی زَر می‌شود در قصاید، مثل سابق نیستند با غزل، چندان موافق نیستند هر زمان در تنگنا کف می‌کنند واژه‌ها را هی مُخفّف می‌کنند... نزد شاعر، گاه مثل رودکی از صد و یک بیت، می‌مانَد یکی شعر می‌گویند و هی گم می‌کنند خویش را مدیون مردم می‌کنند... شاخص این سبک، مردی طوسی است او حکیم خوش‌سخن، فردوسی است شعر تا آهنگ عرفانی گرفت رونق از سبک خراسانی گرفت بعد از این، معشوق، یاغی می‌شود نوبت سبک عراقی می‌شود املت دسته‌دار، مجموعه شعر طنز ناصر فیض، با تلخیص از ص ۷۹ - ۸۲.