«به تو از دور سلام» و به من از دور جوابی به تو یک عرض ارادت، و به من از تو خطابی پر زده کفتر این دل به هوای سر کویت زمن استغاثه ای و زتو مْهر استجابی سلام بر حسین سلام بر عباس سلام بر عقیله بنی هاشم وسلام بر اربعین. اربعین میقات عاشقان مسیر عشق حسین است، صحنه دلبری و دلدادگی است، روضه رضوان «سیدی شباب اهل الجنه» و سند بیعت با آرمان اسوه ایثار است، میقاتی که رنگ و جنس و نژاد و ملیت رنگ باخته اند در دلبری حسین! جایگاهی که در نوکری ارباب« والسابقون السابقون» هستند ولی افسوس که: دوباره زائرت جا مانده آقا دلش در هجرتو وامانده آقا نمی دانم شود کی قسمت او؟ فراقت قلب او رنجانده آقا افسوس که سعادت نشد همراه خیل زایرانت عمود به عمود و موکب به موکب نظاره گر عشق عاشقانی باشم که گرما و رنج سفر را به پای عشق تو قربانی می‌کنند، افسوس که قسمت نشد مسیر بین الحرمین را پا برهنه هروله بروم. آقای من! پر کشیده دل من به سوی بین الحرمین پا به پای دل میام با زایرات امام حسین نشد امسال دوباره جا پای جابر بذارم دل بدم به غربت صحن و سرای کاظمین افسوس که نتوانستم عاشقانه به پنجره شش گوشه ات دخیل ببندم و با اشکهایم گلوی اصغرت را سیراب کنم، افسوس که نتوانستم پا به پای بی بی زینب بالای تل زینبیه در فراقت های های گریه کنم. افسوس که نتوانستم شکوه و هیبت و ابهت عباس را در بارگاهش به تماشا بنشینم. مولای من ! کاش نیم نگاهی کنی و سالی دعوت نامه ما را هم امضا کاش و ای کاش!! ک. قالینی نژاد_افروز