تنت یک شاهکار تازه در دنیای معماری ست لبت شیرین ترین تجویزِ دکان های عطاری ست خدا را شکر هم عصرِ توام،می بینمت گاهی که جز این هر خیالی در سرم باشد طمع کاری ست تو تنها اتفاق خوب این دنیای غمگینی به لطف توست در این سرزمین شعری اگر جاری ست چه فرقی می‌کند اهل کجای این جهان باشی وطن آغوش امنِ آدمی که دوستش داری ست تو رودی می‌روی من کوه غمگینی که می‌داند که حتی فکر کردن به تو هم نوعی خودآزاری ست چه بیم از مرگ جاِن خسته را، لالایی پاییز برای برگ خشکی مثل من توفیق اجباری ست تصور میکنم نزدیکمی، میبوسمت حتی و این تنها گناهم بعد عمری آبروداری ست @golchine_sher