ماهِ رمضان آمده اَز راه ، چه ماهي !    آن ماه که دارد به دلِ آینـه راهي   آئینـهٔ ما ، لُطف خـُــداوَند کریم است   بَـرخیـز و بگو ای دل غمدیده ، إلٰهي !    سَـرمایهٔ من نیست ، بجُز أشك ندامت    یارب ! تو به بیچارگي بَنـده گواهي پُرسنـد أگر اَز عمـل صالح و تَـقـوا پاسخ چه دهد؟ خسته دلِ نامه سياهي هَرچند که یك عُمر ، خطا پشتِ خطا را  جُبـران نتوان کـرد ، به أشکي و به آهي سنگیني صد کوهِ گنـٰاه است به دوشم  اَز طاعتِ مَقبـول ، ندارم پَـرِ کاهي دَر دامِ "فضاهای مجازي " دل و جانم  هَر روز شد آلوده به یك نوع گناهي من خوار و زمین خورده و من خاك نشینم ای توبه پَـذیرنـده ! نِشانَـم بده راهي    دَر جلوه گـري های شَبِ قدر ، خـُــدايا !    "با بَـرق تَجلّي چه کنـد مُشت گياهي"    گـر اَز تو اَمان خواسته اَم روز مبادا    یادم زِ مُنـٰاجات " عَلي " آمده گاهي    بَـر غُربت خود اَشك ببارم که ندارم    جُـز دوستيِ آلِ علي ، پشت و پناهي مَـن دَست به دامان "رضا ، شَمسِ شُموسَم" شـٰاید که به این ذَرّه کند ، نیم نگاهي    با آنکه به صَد طَعنه و توبیخ ، سِـزائیـم    هَمسـٰایه دیوار به دیوار رِضائیـم                          @golchine_sher