درخت مهربانی
از فخرالدین اَسعَد گرگانی (قرن پنجم هجری)
مرا در دل، درخت مهربانی
به چه مانَد؟ به سرو بوستانی
نه شاخش خشک گردد روزِ سرما
نه برگش زرد گردد روزِ گرما
همیشه سبز و نغز و آبدار است
تو پنداری که هر روزش، بهار است
از دیر تا هنوز، میمنت میرصادقی، ص ۸۶.
#مهربانی
#فخرالدین‌اسعد‌گرگانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae