یک رباعی از مولوی گردان، به هوای ماه، چون گردونیم بی‌چون داند که ما در این ره چونیم ما خیره که عاقلان، چرا هشیارند؟ ایشان خیره که ما چرا مجنونیم؟ در عشق زنده بودن، گزیده‌ی غزلیات شمس، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۲۷۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303