بزرگان ادبیات فارسی🌹🌹🌹
دکتر عبدالحسین زرینکوب
وی در ۲۷ اسفند ۱۳۰۱ شمسی در بروجرد به دنیا آمد. پدرش، ابتدا زرگر بود و بعد به امور کشاورزی مشغول گشت. بعدها که شناسنامه باب شد، به دلیل شغل پیشین، نام خانوادگی زرینکوب را برگزید. عبدالحسین، پس از گرفتن دیپلم، معلم شد و برای تدریس به دبیرستانهای خرمآباد رفت.
پس از قبولی در رشتهی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، ضمن اشتغال به دبیری و تحصیل ، آثار فلاسفهی یونان و غرب را از طریق ترجمههای انگلیسی و فرانسوی مطالعه کرد و به تقویت این دو زبان و آشنایی با زبانهای آلمانی و ایتالیایی پرداخت.
چاپ آثار قلمی و مقالات وی در نشریات ادبی آن روز، از همین ایام آغاز شد. در سال ۱۳۲۷ لیسانس گرفت و پس از ورود به دورهی دکترا، مدتی به کار روزنامهنگاری پرداخت و پنج سال، سردبیر هفتهنامهی مهرگان بود و به ترجمهی کتابهای فرانسوی نیز همت گماشت.
در سال ۱۳۳۴ با دکتر قمر آریان، همدرس دانشکده و همکار مجله، ازدواج کرد و دو سال بعد، به دریافت دکترای خود نائل آمد و به تدریس در دانشگاه مشغول شد.
سرانجام، این استاد بزرگ قرن ما، پس از سالها تدریس و تألیف، در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ بر اثر سکته، دار فانی را وداع گفت.
از دکتر زرینکوب، جز صدها مقاله، بیش از پنجاه کتاب بر جای مانده است که برخی از آثار وی عبارتند از: دو قرن سکوت، نقد ادبی، با کاروان حُلّه، ارزش میراث صوفیه، از کوچهی رندان، فرار از مدرسه، سِرّ نی، سیری در شعر فارسی، بحر در کوزه، نقش بر آب، پله پله تا ملاقات خدا، پیر گنجه در جستجوی ناکجاآباد، شعلهی طور.
با تلخیص از
سِرّ دلبران، دکتر حسن ذوالفقاری، ص ۴۶۵ - ۴۷۳.
#بزرگان_ادبیات_فارسی
#دکتر_عبدالحسین_زرینکوب
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303