💫یادی از سردار شهید مرتضی جاویدی 💫 🌷علی الوانی شهید شده بود. مرتضي با پيکر مجروح خود را براي مراسم علي به فسا رساند. در برگشت به اهواز همراه حاج محمود ستوده بودیم. حاج محمود با آن چهره دوست داشتني اش سکوت را شکست و با غم گفت: مرتضي من هر چه فکر کردم به نتيجه نرسيده ام، مگر ما چه گناهي کرديم که خدا ما را قبول نمي کند. ببين علي هم شهيد شد و ما مانديم. به خدا خجالت مي کشم به فسا برگردم و به چهره خانواده شهدا نگاه کنم. حاج محمود هم خيلي زود به علي دست داد و مرتضي را تنها گذاشت. بعد از آن زنده برگشتن به فسا براي مرتضي از مرگ هم بد تر بود. اين غم مشهود در وصيت نامه مرتضي هم نمود داشت: نمي دانم، من چه كرده‌ام كه شهيد نمي‌شوم. شايد قلبم سياه است. خدا رحمت كند، حاج محمد ستوده را وقتي با هم صحبت مي ‌كرديم(به يكديگر) مي‌گفتيم! اگر جنگ تمام شود و ما زنده باشيم، چه كار كنيم. واقعا نمي‌شود زندگي كرد، و به صورت خانواده هاي شهدا نگاه كرد. اين جاست كه ما واماندگان از قافله نور بايد بگوييم، خوشا به حال آنانكه با شهادت رفتند. 🌿🌷🌿🌷🌿 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ سروش: https://sapp.ir/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید