قرآن ترجمه المیزان سوره 16 سوره مبارکه النحل صفحه 280 ۞ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (111) [ياد کن] روزى را که هر کسى مى آيد در حالى که از خودش دفاع مى کند و هر کس هر چه کرده است تمامى، به او داده مى شود و بر آنان ستم نمى رود. (111) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (112) و خدا مَثَلى زده است: شهرى را که امنيت و آرامش داشت و نيازمندى هاى آن به فراوانى از همه جا برايش مى آمد، پس نعمت هاى خدا را کفران کردند; در نتيجه، خدا به سزاى کارهايى که مى کردند، طعم گرسنگى و ترسِ فراگير را به آنان چشانيد. (112) وَلَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (113) و همانا رسولى از خود آنان برايشان آمد، پس او را تکذيب کردند; در نتيجه، عذاب آنان را در حالى که ستمکار بودند فرا گرفت. (113) فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (114) پس، از آنچه خدا روزى شما کرده است حلال و دلپذير بخوريد و سپاس نعمت خدا را به جا آوريد اگر تنها او را مى پرستيد. (114) إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (115) [خدا] فقط مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را[وقت ذبح] نام غير خدا بر آن برده شده، بر شما حرام کرده است. پس کسى که ناچار شود، در حالى که طالب [لذت] نباشد و [از حد ضرورت ]تجاوز نکند، خدا آمرزگار و رحيم است. (115) وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَٰذَا حَلَالٌ وَهَٰذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (116) و با دروغى که بر زبانتان جارى مى شود نگوييد: اين حلال است و اين حرام تا به خدا دروغ ببنديد; بى شک کسانى که به خدا دروغ مى بندند ظفرمند نمى شوند. (116) مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (117) کاميابى اندکى [در دنيا دارند] و براى آنان عذابى دردآور است. (117) وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (118) و بر امت يهود آنچه را که پيش از اين براى تو باز گفتيم حرام کرديم، و ما به آنان ستم نکرديم، بلکه خود آنان به خود ستم مى کردند. (118) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊