📗 پيام های ابوبكر به علی (ع) و پاسخ‌های آن حضرت روايت سُليم بن قيس: علی (ع) وارد خانه خود شد، عمر به ابوبكر گفت: كسی را نزد علی (ع) بفرست تا بيايد و بيعت كند، زيرا كار خلافت بدون بيعت علی (ع) سامان نمی‌يابد اگر او با ما بيعت كند به او امان خواهيم داد. ابوبكر شخصی را به نزد علی (ع) فرستاد و توسط او پيام داد كه دعوت خليفه رسول خدا (ص) را اجابت كن. قاصد ابوبكر نزد علی (ع) آمد و پيام او را ابلاغ كرد. علی (ع) به او فرمود: «شگفتا! چقدر زود رسول خدا (ص) را تكذيب كرديد، ابوبكر و اطرافيان او می‌دانند كه خدا و رسول خدا (ص) غير مرا خليفه خود قرار نداده اند.» قاصد، گفتار علی (ع) را به ابوبكر ابلاغ كرد. ابوبكر گفت: اين بار برو و به علی (ع) بگو: دعوت امير مؤمنان (ابوبكر) را اجابت كن. قاصد نزد علی (ع) آمد و پيام ابوبكر را ابلاغ كرد. علی (ع) فرمود: «شگفتا! هنوز چندان از عهد رسول خدا (ص) نگذشته كه آنها فراموش نمايند، سوگند به خدا او (ابوبكر) می‌داند كه اين اسم برای احدی جز من، شايستگی ندارد، همانا رسول خدا (ص) به او امر كرد كه به عنوان اميرمؤمنان بر من سلام كند، و او يكی از هفت نفر است كه از طرف پيامبر (ص) به اين كار مأمور شدند، او و رفيقش (عمر) در ميان هفت نفر از رسول خدا (ص) پرسيدند: آيا اين دستور از طرف خدا و رسولش است؟!» پيامبر (ص) فرمود: «نَعَمْ حَقاً مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ اِنَّهُ اَمِيرُالْمؤمِنينَ وَ سَيّدُ الْمُسْلِميِنَ وَ صاحِبُ لَواءِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ يُقَعِّدُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلَي الصِّراطِ فيدخِلُ اَوْلِيائَهُ الْجَنَّةَ وَ اَعْدائَهُ النَّارَ.» «آری، از طرف خدا و رسولش، حق است كه علی (ع) اميرمؤمنان و سرور مسلمين و پرچمدار افراد درخشنده و نورانی می‌باشد، خداوند در روز قيامت، او را بر «پل صراط» می‌نشاند و آن حضرت دوستان خود را به سوی بهشت و دشمنانش را به سوی دوزخ روانه می‌كند.» قاصد ابوبكر، سخنان علی (ع) را به ابوبكر ابلاغ نمود، آنها آن روز از دعوت آن حضرت منصرف شدند. به نقل سُليم بن قيس، سلمان می‌گويد: شب فرارسيد، حضرت علی (ع)، فاطمه (س) را سوار بر مركب كرد و دست دو نفر فرزندش حسن و حسين (ع) را گرفت و به خانه‌های اصحاب رسول خدا (ص) رفت و احدی از اصحاب باقی نماند كه علی (ع) نزد او نرفته باشد. آن بزرگوار، خدا را در مورد حقّ خود به ياد آنها آورد و آنها را به نصرت و ياری هدایت كرد، ولی جز ما چهار نفر دعوت آن حضرت را اجابت نكرد، آن چهار نفر عبارت بودند از: سلمان، ابوذر، مقداد و زبير بن عوام، ما سرهای خود را (به علامت ياران علی عليه السلام) تراشيديم و ايثارگرانه برای ياری آن حضرت كمر همّت بستيم و در ميان ما بصيرت «زُبير» در حمايت از آن بزرگوار از ما بيشتر بود. 📚منبع بیت الاحزان، شیخ عباس قمی، ص ۱۳۵ #حضرت_زهرا #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه .