. ▫️ يادآوری وصيت پيامبر(ص) و نفی عمر امام علی (ع) به مردم فرمود: «رسول خدا (ص) به شما وصيت كرد كه من دو چيز گرانقدر را در ميان می‌گذارم ۱- قرآن. ۲- عترت من كه اهل بيت من هستند. و اين دو از هم جدا نمی‌شوند تا در كنار حوض كوثر بهشت با من ملاقات كنند، پس اگر شما قرآن را می‌پذيريد، مرا نيز همراه قرآن، بپذيريد تا بين شما به آنچه كه خدا در قرآن نازل كرده حكم كنم، چرا كه من آگاهتر از شما به همه قرآن از ناسخ و منسوخ و تأويل و محكم و متشابه و حلال و حرام قرآن می‌باشم.» عمر گفت: اين قرآن را با خودت ببر، تا نه آن از تو جدا گردد و نه تو از آن جدا شوی ما نيازی نه به آن قرآن جمع آوری شده بوسيله‌ی تو را داريم و نه به تو نيازمنديم. حضرت علی (ع) قرآن را برداشت و به خانه خود بازگشت و بر جايگاه نماز خود نشست و قرآن را در دامنش نهاد و آيات آن را مي‌خواند و از چشمانش اشک می‌ريخت. 📚منبع بیت الاحزان، شیخ عباس قمی، ص۱۳۴ .