🔵 (47) ✅سيره عليهم السلام در ‏ها 🔹لازمه محبت و دوستى اهل بيت عليهم السلام و شيعه بودن اين است كه بايد در تمام ابعاد زندگى از ائمه معصومين عليهم السلام پيروى نمود، چه در مسايل اعتقادى و چه در مسائل عبادى، سياسى و اجتماعى و چه در غم‏ها و شادى‏ها. 🌸امام على عليه السلام فرمود: انْظُرُوا أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ فَالْزَمُوا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعُوا أَثَرَهُمْ فَلَنْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ هُدًى وَ لَنْ يُعِيدُوكُمْ فِي رَدًى‏ ▫️توجه كنيد به اهل بيت پيامبر و در جهت و راه آنها برويد و پيروى كنيد آثارشان را؛ ▫️چرا كه آنها شما را از راه هدايت خارج نمى‏سازند و در پستى نمى‏اندازند.(1) 🔸الگوى رفتار انسان در دوران كودكى، پدر و مادرند و سپس معلمان و مربيان و همسالان وى مى‏باشند، 🔸اما آنچه مى‏تواند معيار رفتار براى همگان در همه زمان‏ها باشد، شيوه رفتار معصومين عليهم السلام است. 🌸امام رضا عليه السلام به «ريّان بن شبيب» فرمود: إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا ▫️اگر دوست دارى در درجات عالى بهشت، همراه ما باشى، محزون باش به حزن ما و خوشحال باش براى شادى ما.(2) 🔸پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم مظهر انسان كامل بود. و قرآن او را به «خُلق عظيم» ياد نموده 🔹در سيره آن حضرت آمده است: گشاده‏رو بود و هميشه تبسم بر لب داشت. (3) و شادى در چهره‏اش نمايان بود، ▪️هنگامى كه از چيزى خوشحال مى‏شد، مى‏فرمود: الْحَمْدُللّهِ عَلى هذِهِ الْنِعْمَةِ حمد و سپاس خدا را بر اين نعمت. ▪️و زمانى كه غمگين مى‏شد، مى‏فرمود: الْحَمْدُللّه عَلى كُلِّ حالٍ‏ حمد مخصوص خداوند است در هر حال. (4) 🔹پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم در روزهاى عيد، غسل مى‏كرد و به خود عطر مى‏زد 🔹و اگر يكى از اصحابش را غمگين مى‏يافت، با مزاحى او را شاد مى‏ساخت، 🔹او لباس مرتب و مناسب بر تن مى‏كرد و خود را مى‏آراست‏ (5) و مى‏فرمود: انَّ اللّهُ يَبْغِضُ الْوَسَخَ والشَّعَثَ‏ ▫️خداوند كثيفى و ژوليدگى را مبغوض مى‏دارد.(6) 🔹امام على عليه السلام كه از كودكى با پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم همنشين بود، بسان آن حضرت، قلبى مهربان و چهره‏اى متبسم، زبانى شيرين و اخلاقى خوش داشت. 🔸با اصحاب، به نشست و گفتگوى صميمانه مى‏پرداخت و كسانى را كه غصه‏دار و عبوس مى‏يافت، شادمان مى‏ساخت، در برخورد با اصحاب، اهل مزاح و شوخى بود. 🔹حضرت فاطمه عليها السلام كه زندگانى كوتاه او همراه با فراز و نشيب‏هاى فراوان و گاه حوادث تلخ بود، در فرصت‏هاى مناسب، براى زدودن غبار غم از چهره شوهر عزيزش لب به مزاح و شوخى مى‏گشود و با شوخى مليح و زيبا، غنچه خنده بر لبان حضرت على عليه السلام شكوفا مى‏ساخت. 🔸چون رسول خدا كارهاى داخل منزل را به حضرت فاطمه عليها السلام و امور بيرون خانه را به حضرت على عليه السلام واگذار نمود، حضرت زهرا عليها السلام با خوشحالى غير قابل توصيفى فرمود: «جز خدا كسى نمى‏داند كه از اين تقسيم كار تا چه اندازه خوشحال شدم، زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مرا از انجام كارهايى كه مربوط به مردان است، باز داشت.» (7) 🔹گاهى با شوى عزيز و دلبندش، شوخى مى‏كرد تا شادى و شادمانى را بر سيماى حضرت على عليه السلام مشاهده كند. 🌸🌸روايت شده كه گاهى امام حسين عليه السلام را در خردسالى بر روى دست خود نوازش مى‏داد و مى‏فرمود: أَنْتَ شَبيهٌ بِأَبى لَسْتَ شَبيها بِعَلّىٍ‏ ▫️حسين جان! تو به پدرم رسول خدا شباهت دارى و به پدرت على شبيه نيستى. و حضرت على عليه السلام با شنيدن سخنان حضرت فاطمه عليها السلام، تبسم مى‏كرد. (8) **** ⭕️پی نوشت 1 . ميزان الحكمه، ج 1، ص 192؛ ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 7، ص 76. 2 . وسائل الشيعه، ج 10، ص 393، حديث 5. عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 299. 3 . تفسير الميزان، عربى، ج 6، 209. 4 . سنن البنى، ص 328، حديث 378. 5 . وسائل الشيعه، ج 3، ص 344. 6 . نهج الفصاحة، حديث 741. 7 . محمد دشتى، نهج الحيا، ص 168، حديث 95. 8 . ابن شهر آشوب، مناقب، ج 3، ص 389. @hal_khosh