یــــــارحــــیــمــــــ... ... ❣❤️❣❤️❣❤ ❣ چند دقیقه ای توی ماشین به سکوت گذشت تا اینکه چشمامو باز کردم تا سوالی که از اول تو ذهنم بود رو بپرسم هرچند جوابشو تا حدودی میدونستم... مثل همیشه حرف زدن باهاش برام سخت بود... گلومو صاف کردم تا توجهشو جلب کنم ولی اون خیلی بیشتر از این حرفا غرق فکر و خیال بود... _اااامممم...میگم که... نگاه کوتاهی بهم انداخت و دوباره به جلو خیره شد... منم ادامه دادم: _wh...where is...Christian?!(کِ...کریستن کجاست؟) بعد از اتمام حرفم نفس لرزونی کشیدم... سری تکون داد و گفت: +کار داشت... کمی مکث کرد و ادامه داد: +رفته نتیجه کنکورشو...چک کنه... کنکور...منم باید چک میکردم...ولی...ندایی از درونم فریاد میزنه چک کنی که چی بشه داغ دلت تازه شه؟تو که نمیتونی بری دانشگاه...با کدوم پول میخوای بری؟...با کدوم پشتوانه؟!...پس چه اهمیتی داره که چی قبول شدی؟!... دلم میخواد بدونم کریستن چی قبول شده...ولی غرورم اجازه نمیده بپرسم... اما رایان فهمیده تر از این حرفاس چون خودش ادامه میده: +همونی که دوس داشت...روانشناسی... سعی میکنم لرزش صدامو به حداقل برسونم و میگم: +Oh,really?sounds great...(عه واقعا؟این عالیه) سری در تایید حرفم تکون میده و هیچی نمیگه... تا رسیدن به مقصد دیگه هیچ کدوم حرفی نمیزنیم... 🍃 ماشین جلو در سفید خونه محیا اینا توقف میکنه... هیچ عکس العملی نمیتونم نشون بدم... نه پیاده میشم نه حرفی میزنم... فقط از پنجره ماشین به خونه حیاط دار خیره میشم... رایان بالاخره به حرف میاد: +اینه؟ _نمیدونم... +ینی چی مگه اینجا خونه دوستت نیس؟مگه تاحالا نیومدی خونشون؟چطور نمیدونی؟ _چرا اینجا خونه دوستمه ولی تا حالا نیومدم خونشون... +الینا برنامت چیه؟! _منظورت... جملمو نصف گذاشت و گفت: +میخوای چی کار کنی؟تا کِی میخوای اینجا بمونی؟ ناخودآگاه پوزخندی زدم و با لحن سردی گفتم: _مگه براتون مهمه؟ @hamsardarry 💕💕💕