السلام علَی ربیعِ الاَنام. سلام بر بهار آفرینش. چرا امام زمان ارواحنافداه را بهار نامیده‌اند؟ آن هم بهار همه مخلوقات؟ راستش را بخواهید در زمان غیبت گویا زمین و اکثر مردم مرده اند، فقط ما آن را حس نمی‌کنیم. مگر قرآن کریم در آیه ۲۲ سوره فاطر، کفار و مشرکین را به اموات تشبیه ننموده است؟ (که گر چه در ظاهر زنده اند و نفس می کشند و راه می روند، اما در واقع مرده های متحرکند.) بله! ما عمق فاجعه غیبت را درک نکرده‌ایم!! نمی فهمیم که در زمان غیبت قلب‌ها مرده است، زمین مرده است، سنت‌های انبیا مرده است، نه تنها انسان ها که انسانیت مرده است... گویا در همه جا و بر همه چیز گرد مرگ پاشیده‌اند. شاید بپرسید: از کجا می‌گویید؟ در این تعابیر که در ادعیه به وفور دیده می شود تأمّل کنید: اللهم و اَحیِ به قلوبَ المیته.. خدایا به وسیله او قلب های مرده را احیا گردان( دعای آقا امام عسکری عليه‌السلام در قنوت و نیز دعای معرفت در زمان غیبت.) ...و اَحیِ به عبادک... به واسطه‌ی او بندگانت را زنده گردان.(دعای پس از نماز واجب.) اَینَ محیی معالمِ الدّینِ و اهله... کجاست زنده کننده‌ی نشانه‌های دین و اهل آن؟ (دعای ندبه) ...اللهم و صلِّ علَی ولیّکَ المُحیی سنَّتک... خدایا بر ولیّت درود بفرست او که زنده کننده سنّت توست. (صلوات ضراب اصفهانی) و اَحیِ بولیِّکَ القرآن . با ولیّ خود، قرآن را زنده کن (دعای معرفت در زمان غیبت) و اَحیِ بهِ سُننَ المُرسَلین. و با او سنت‌های پیامبران را زنده کن ( دعای زمان غیبت) در ذیل آیه‌ی شریفه: ان الله یحی الارض بعد موتها... خدا زمین مرده را پس از مرگش زنده خواهد کرد. روایت است که با ظهور امام زمان علیه السلام این امر محقّق خواهد شد. بهار خلق، امام زمان که چشمه حیات و کشتی نجات است، باید بیاید و همه چیز و همه کس را زنده کند. اصلا حیات از وی سرچشمه می گيرد و منشا زندگی اوست که در زیارت حضرت می‌خوانیم: السلام علیک یا عین الحیات. سلام بر تو ای چشمه حیات. مشکل ماییم که تشنه نیستیم. اگر او را به اندازه آب خوردنی می‌خواستیم، زیاد برای فرجش دعا می‌کردیم، او زودتر آمده بود. پس اگر تشنه‌ی ظهور امام زمان ارواحنافداه هستیم، هر روز ۲۰۰ مرتبه با توجه و قلب مطمئن به وعده الهی عرض کنیم: اللهم عجل لولیک الفرج