🔵 آیا در شب قدر باید قرآن را بر سر بگیریم و مصیبت بخوانیم؟ ✍ استاد ابوالفضل طریقه‌دار نوشت: به گواهی قرآن، یکی از مناسبت‌های پرعظمت، شب قدر است. در این شب آدمی فرصت و انگیزه‌ی مضاعفی می یابد تا در خود، فرو رود و در خلوتی آرام، با تفکر و توبه و تصمیم، آینده بهتری برای خود، رقم بزند. اما نکته این است که متاسفانه این نجوا و حالت دعا و راز و نیاز را با حالت مصیبت خوانی و شیون و زاری، اشتباه گرفته‌اند. بیشتر متولیان امر، مجلس دعا را به مصیبت‌خوانی‌های طولانی و شلوغ و خسته‌کننده تبدیل می‌کنند. هنر این است که مبلغان با روان‌شناسی ویژه، حالت دعا در جمع ایجاد کنند و مردم را بر بال‌های زمزمه، در آسمان معنویت به پرواز درآورند. در این شب باید بر خطاهای خود و جفای به معشوق، اشک بریزیم نه بر مصیبت ائمه. این شب، شب «سلام» است، سلام بر عشق. 🔹 دعا و تضرع و راز و نیاز باید در حالتی آهسته همراه با سوز و آه درونی ، صورت گیرد. شیون و نعره و مصیبت خوانی و خستگی قرآن به سر گرفتن، حالت تمرکز در دعا را به هم می‌زند. برخی شب قدر را با ایام محرم، اشتباه گرفته‌اند و یک‌سره مصیبت می‌خوانند، حال آنکه محرم به جای خود و رمضان و قدر هم به جای خود. 🔹 نباید به مردم بگوییم که حتما قرآن را بر سر بگیرند، چون سخت است و لذت دعا را می‌گیرد، شکل دیگر آن را هم امام معصوم یاد داده و فرموده «: قرآن را در دست بگیرید و روبروی صورت باز کنید. : وتضعه بین یدیک (کافی:۶٢٩/٢). برخی می‌پندارند اگر قرآن را بر سر نگیرند اعمالشان مقبول نمی‌افتد! اصلا چنین نیست، همه‌ی این اعمال، مستحبی است، قرآن را بر سر نگیر، ولی شب قدر را با تمرکز بر ارتباط با خدا و وسوسه‌ی عاشقی برگزار کن. دعای پرارج جوشن کبیر، زبان عاشق را با بهترین واژگان باز می‌کند .آری، شب قدر، شب دعاست و دعا پنجره‌ای به سوی نور است و به قول سهراب: تا که این پنجره باز است جهانی با ماست/ آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست/فرصت بازی این پنجره را دریابیم/ پرده از ساحت دل برداریم/ «و بدانیم که «قدر»، شب نیکوی پذیرایی از تقدیر است. @HOWZAVIAN