#سرزمین‌یاس #برگ‌بیست‌هشتم من كه اين سخنان را مى شنوم ناگهان به خود مى آيم، اگر على (ع) سالم بود و در لشكر حاضر مى شد هرگز مسلمانان شكست نمى خوردند! على (ع) در جنگ هاى مختلف فداكارى زيادى كرده و از خود شجاعت نشان داده است. در جنگ اُحُد وقتى كه گروهى از مسلمانان فرار كردند او كنار پيامبر ايستاد و شمشير زد تا آنجا كه هفتاد زخم بر پيكرش نشست، ولى هرگز پيامبر را تنها نگذاشت. همسفر خوبم! آيا دوست دارى به عيادت على (ع) برويم؟ به سوى خيمه على (ع) مى رويم. كنار خيمه مى ايستيم. سلام مى كنيم. سلمان فارسى بيرون مى آيد. او وقتى به ما نگاه مى كند مى فهمد كه ما هموطن او هستيم. خيلى خوشحال مى شود، ما را در آغوش مى گيرد و مى فهمد ما هم مثل او عشق على (ع) را در سينه داريم و مى خواهيم او را ببينيم; امّا او در جواب مى گويد: "الآن وقت مناسبى نيست. مولايم على (ع) بعد از مدّتى به خواب رفته است، او بيمار است و بايد استراحت كند". ما سخن او را قبول مى كنيم. من به سلمان رو مى كنم و مى گويم: ــ به نظر من على (ع) تنها گزينه براى فرماندهى فرداست. ــ آرى، همين طور است. ــ قبل از اين در خيمه اى بودم، آنها مى گفتند كه على (ع) به اين زودى ها خوب نمى شود و نمى تواند فرماندهى لشكر را به عهده بگيرد. ــ اين سخن را من هم شنيده ام و آن را به على (ع) گفتم. وقتى او اين حرف ها را شنيد، دست هاى خود را رو به آسمان گرفت و گفت: "بار خدايا! اگر تو بخواهى چيزى را به كسى بدهى هيچ كس نمى تواند مانع آن شود". ــ خدا كند، على (ع) هر چه زودتر خوب شود. اكنون ديگر وقت آن است كه به خيمه خود برويم و مقدارى استراحت كنيم. فردا روز بزرگى است. 💠💠💠💠🔶💠💠💠💠 #سرزمین‌یاس #قصه‌فدک #قصه‌تمام‌روزهای‌شیعه #فدک‌پرچم‌خدا‌ #برای‌مادرمان‌حضرت‌زهرا‌سلام‌الله #کپی‌آزاده #نشر‌حداکثری #کانال‌کمال‌بندگی #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج https://eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef