ــ خديجه! سريع آماده شو! ــ هاله! مگر قرار است جايى برويم؟ ــ آرى، مى خواهيم براى طواف كعبه برويم. ــ چشم. الآن آماده مى شوم. بعد از دقايقى، خديجه همراه هاله به سوى كعبه حركت مى كنند. آن كوه را مى بينى! آنجا را كوه صفا مى گويند. آنجا را نگاه كن! آنجا دو نفر را مى بينى كه بالاى كوه صفا نشسته اند. چهره يكى از آنها آشنا به نظر مى رسد. او محمّد(ص)است كه با دوستش عمّار در بالاى كوه نشسته اند. نشستن روى كوه صفا ثواب زيادى دارد، كوه صفا همان جايى است كه وقتى آدم(ع) از بهشت رانده شد در بالاى آن قرار گرفت. آدم(ع) آن قدر بالاى اين كوه گريه كرد تا خدا گناه او را بخشيد. كوه صفا مكان بسيار مقدّسى است. هاله از خديجه مى خواهد تا لحظه اى در گوشه اى صبر كند. هاله خودش به سوى كوه صفا مى رود. او به عمّار اشاره مى كند تا از كوه پايين بيايد. نگاه خديجه به بالاى كوه صفا مى افتد، محمّد(ص) را مى بيند كه در آنجا نشسته است. گويى همه هستيش در آنجاست. قلبش تند تند مى زند. او سريع نگاه خود را از محمّد(ص) مى گيرد، نجابتش مانع مى شود تا به محمّد(ص) خيره بماند. عمّار از كوه پايين مى آيد. هاله به او چنين مى گويد: ــ عمّار! من مى خواستم مطلب مهمّى را به تو بگويم. ــ چه مطلبى؟ ــ شنيده ام كه ابوطالب به دنبال همسرى خوب و نجيب براى محمّد است. ــ آرى، من خودم پيشنهاد چند مورد را به آنها داده ام. ــ خوب، نتيجه چه شده است؟ ــ تو كه مى دانى مردم امروز فقط به پول و ثروت دنيا فكر مى كنند. ــ اى عمّار! من همسرى براى محمّد سراغ دارم كه اين گونه فكر نمى كند. ــ هاله! حتماً مى دانى كه هر كسى شايستگى ازدواج با محمّد را ندارد. محمّد به دنبال همسرى مى گردد كه نجيب باشد. ــ من قول مى دهم كه بهترين گزينه را براى محمّد پيدا كرده باشم. ــ نامش چيست؟ ــ خديجه! ــ خواهرت را مى گويى؟ ــ آرى. 🔻🔻🔻🔻🔶🔻🔻🔻🔻 @shohada_vamahdawiat @hedye110