دلا بکوش که با عشق آشنات کنند چو عاشقان به غم دوست مبتلات کنند همیشه دست دعا سوی آسمان بردار که در زمین خراسان ز غم رهات کنند دعا کن ای دلِ مسکین! که چون کبوترها سفیر نامه‌برِ روضه‌ی رضات کنند ستارگان همه‌شب در طواف این خورشید نظر به سجده و تسبیح کائنات کنند صف نماز ببندند آهوان در دشت سحر، که گوش به «قَدْ قامتِ الصلوة» کنند اگر به حُرمت این قبله آشنا باشند مجاوران حرم، ترکِ سیئات کنند تو چون حباب فراموش می‌کنی خود را به جرعه‌نوشیِ این بزم اگر صدات کنند اگر چو آینه‌های حرم، شکسته‌دلی فرشتگان مقرّب همه دعات کنند حواله‌ی دل ما را نوشته‌اند اینجا مباد آن‌که به‌جای دگر برات کنند چو گردباد، در این شهر، دربه‌در گردی خدانکرده از این در اگر جدات کنند غبارروبی این روضه اشک می‌خواهد برو که چشم تو را چشمه‌ی فرات کنند کنار پنجره‌اش آب می‌شود فولاد خدا کند به دل ما هم التفات کنند به عشقِ حضرتِ شمس الشموس باز «شفق» بخوان قصیده که چاووش کربلات کنند ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e