✍ سخنی با زعمای حوزه! تجمعات حوزوی و آفت شعارزدگی 💠بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، مجموعه راهبردهای عملی و علمی بسیار گسترده و کلان بود که به عنوان استراتژی چهل سال دوم انقلاب به شمار می رود. چنین سندی نیازمند تلاش و مجاهدت علمی بی وقفه است تا برای تحقق اهداف آن، زمینه چینی شود. 🔶علماء و حوزه علمیه به عنوان مرجع فکری ، وظیفه سنگینی را بر دوش دارند، این تکلیف و دِین نه تنها که با یک تجمع و یک لبیک، اداء نمی شود بلکه اگر بااقدامهای عملی پشتیبانی نشود، هجو و سبک شمردن آن به شمار میرود. 🔶از دید برخی از زعمای حوزه، حضور در این تجمعات و چند شعار و یک بیانیه خواندن، معجزه است یا ادای تکلیف است، این معضلی است که از گذشته تا کنون، گریبانگیر حوزه علمیه است. تظاهر به انقلابی بودن، بدون ملتزم بودن به لوازم آن، تمسخر این واژه است. از نگاه برخی از منتقدین، برگزاری این چنین تجمعاتی برای آرام نگهداشتن فضا و محدودکردن انقلابیون است، تا فضای محافظه کاری همچنان بر حوزه حکمفرما باشد. 🔶شعار دادن و در پشت پرده به شعار عمل نکردن، نشان از وجود رگه هایی نفاق است که در شریعت به شدت از آن نهی شده است و از آفتهای جوامع دینی است. 🔶آیا نباید بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، روحیه انقلابی حاکم شود و محافظه کاری کنار رود؟ چرا نباید شفاف عمل شود، اگر با انقلاب هستیم، در عمل چگونه عمل کردیم؟ پس چرا رهبر این انقلاب تنهاست؟! پس چرا در مواقع حساس و سرنوشت ساز سیاسی، شاهد موضع گیری های محکم و شفاف از سوی زعمای حوزه و اعضاء شورای عالی و جامعه مدرسین ، نیستیم؟ چرا در کنار مردم، از انقلاب پابرهنگان و مستضعفان دفاع نمی شود؟! چرا برای رفع مشکلات و سختیها، همراه مردم، مطالبه نمی شود؟! چرا در موقعیتهای ویژه مثل برجام یا لوایج چهارگانه، برای انقلاب سینه سپر نمی شود و از جبهه مقاومت و شهداء و مردم دفاع نمی شود؟! چرا وقتی در مجلس از فتنه گران دفاع می شود موضع نمی گیرید؟! سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی به عمل کار برآید به سخندانی نیست ✍مهدی جعفری نیا فقه و انقلاب💠 @feghvaenghelab